Özet:
Mucize, Allah’ın elçisi olan peygamberin davasını desteklemek için ilahî kaynaklı bir ikna me-todudur. Yaratıcı, gönderdiği elçileri teyit etmek ve insanları hakikate çağırmak için duyulara ve ak-la hitap eden mucizelere başvurmuştur. Bu açıdan tarih ve toplum realitesini göz ardı etmeyen mu-cizeler aklın ve bilimin gelişimiyle uyum içerisindedir. Mucize aracılığıyla yaratıcı, hitap ettiği top-lumun sosyo-kültürel dilini kullanmış, bu doğrultuda asrın ilmi düzeyiyle ortak hareket etmiştir. Bu nedenle mucize genel anlamda tabiî yasalar üzerinde istisnai bir durum olarak kabul edilmiştir. Bu-na mukabil yasayı ihlal eden bir olgu olduğu yönünde kabuller, ilahî yasanın nedensellik ilkesine aykırı olduğu düşüncesiyle tepkiyle karşılaşmıştır. Biz de makalemizde mucizenin teolojik hakika-tini ve ilahî yasayla olan bu organik bağını deskriptif bir yöntemle ele alacağız.
