Kamu harcamaları ve ekonomik büyüme arasındaki ilişki, ekonomi literatüründe uzun süredir hem teorik hem de ampirik alanda tartışma konusu olmuştur. Kamu harcamaları ile ekonomik büyüme arasındaki ilişkiyi konu alan iki önemli yaklaşım; Wagner Kanunu ve Keynes Hipotezi'dir. Wagner, bu ilişkinin ekonomik büyümeden kamu harcamalarına doğru olduğuna işaret etmiş, onun aksine Keynes ise, bu ilişkinin kamu harcamalarından büyümeye doğru olduğunu ortaya koymuştur. Bu çalışmanın amacı ise, Wagner ve Keynes yaklaşımları çerçevesinde 1998-2012 dönemi üçer aylık verileri kullanılarak Türkiye'de kamu harcamaları ile ekonomik büyüme arasındaki ilişkinin test edilmesidir. Bu amacı gerçekleştirmek için Johansen Eş-Bütünleşme, Granger Nedensellik Testi analizi kullanılmıştır. Çalışmada elde edilen bulgulara göre; kamu harcamalarından ekonomik büyümeye doğru bir nedensellik ilişkisi bulunamazken, ekonomik büyümeden kamu harcamalarına doğru tek yönlü bir nedensellik ilişkisine rastlanmıştır. Bu durum, Türkiye'de incelenen dönemde Wagner Kanunu'nun geçerli olduğunu göstermektedir. Çalışmamızda incelenen dönemi 1987 ile 2012 yılını kapsayacak şekilde genişletirsek; aynı ekonometrik yöntemleri kullanarak yaptığımız analizlerde, sonuç Wagner Kanunu'nu desteklememektedir. Anahtar Kelimeler: Kamu Harcamaları, Ekonomik Büyüme, Wagner Kanunu, Keynes Hipotezi.
The relation between public expenditures and economic growth, has long been a subject of debate in both teoretical and empirical economic literature. The two major approaches are Wagner Law and Keynes Hypothesis on the relationship between public expenditures and economic growth. Wagner, who pointed out that the direction of the relationship is from the economic growth to public expenditure. On the contrary, Keynes, who revealed that the direction of the relationship is from public expenditure to the economic growth. The purpose of this study, the framework of Wagner and Keynesian approaches, using the period 1998-2012 quarterly data, is to test the relationship between public expenditures and economic growth in Turkish Economic. Johansen Cointegration, Granger Causality Test was used to achieve this goal. According to the findings of the study, a causality relationship was not from public expenditure to economic growth, but a causality relationship was found from economic growth to public expenditure. This condition, it shows that Wagner Law is valid in examined period in Turkish economy. We expanded to include the period 1987-2012 years in our study, using the same econometric methods: results do not support the Wagner Law. Key Words: Public Expenditures, Economic Growth, Wagner Law, Keynes Hypothesis.
