Giriş ve Amaç: Omuz eklemi üst ekstremitenin fonksiyonel kapasitesi için önem arzetmektedir. Bu eklemdeki işlevselliğin büyük bir bölümü rotator manşet kasları tarafından oluşturulmaktadır. Rotator manşet yaralanmaları omuz kaynaklı ağrı ve sakatlıkların başlıca sebebidir. Bu çalışmada; Kronik rotator manşet sendromlu hastalarda, rutin fizyoterapi yöntemlerine ilaveten kinesio-taping bantlama tedavisinin üst ekstremite fonksiyonu, yaşam kalitesi ve emosyonel duruma etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız, rotator manşet sendromlu 92 hasta (64 bayan-28 erkek) üzerinde yapıldı. Hastalar iki gruba ayrıldı. İlk gruba üç hafta boyunca haftada beş gün olarak rutin fizyoterapi teknikleri (Tens, US, Hotpack); İkinci gruba 3 hafta haftada beş gün rutin fizyoterapi teknikleri ve ilaveten haftada iki kez kinesio bantlama yöntemi uygulanmıştır. Her bir hasta tedavi öncesi ve tedavi sonrası DASH skalası, SF-36 skalası, VAS skoru ve BECK depresyon envanteri ile değerlendirildi. Her grubun hem kendi içerisinde hem de diğer grupla tedavi etkinliği karşılaştırıldı. Bulgular:Her iki grupta da tedavi öncesi ve tedavi sonrası DASH skalası, VAS skalası istatistiksel olarak anlamlı şekilde azalmıştır. SF-36 skalası ise istatistiksel olarak anlamlı şekilde artmıştır. BECK depresyon envarterinde ise her iki grupta anlamlı bir sonuç bulunamamıştır. Sonuç: Kinesio taping tedavisi üst ekstremite fonksiyonunun geliştirmesi, hastaların yaşam kalitesini arttırması ve ağrıyı azaltması gibi nedenlerle klinikte kullanılan etkili bir tedavi yöntemi olarak bulunmuştur.
Background: The shoulder joint is important for the functional capacity of the upper extremity. A large part of thefunctionality in this joint is formed by the rotator cuff musclesand rotator cuff injuries are the leading cause of pain and disability in the shoulder. Inthisstudy; it is aimed to assess the impact of kinesio-taping treatment in addition to routine physio therapy methods on upper extremity function, quality of life and emotional statein patient swith chronic rotator cuff syndrome. Materials and Methods: Our study was performed on 92 patients with rotator cuff syndrome. Patients were divided into two groups. The routine physiotherapy techniques were applied (TENS, US, hot pack) fivedays a week forthree weeks to the first group; kinesio-taping treatmen twice a week forthree weeks was applied in addition to routine physiotherapy techniques to the controlgroup. Each patient was assessed by he DASH scale, SF-36 scale and Beck Depression Inventory before and after treatment. Treatment efficacy was compared between both group sand in the same group as well. Results: In both groups, pre- and post-treatment DASH scale and VAS scale decreased statistically significantly. The SF-36 scale increased statistically significantly. No significant difference was found in the BECK depression inventory. Conclusion: Kinesiotaping has been found to be an effective treatment modality for improving the upper extremity function, increasing the quality of life of the patients and decreasing the pain.
