Avrupa Birliği’nin (AB) yaşadığı mevcut ekonomik kriz, entegrasyonun gerek derinleşme, gerekse genişleme sürecini doğrudan etkilemektedir. Krizden daha fazla bütünleşme bir başka deyişle derinleşme ile çıkılabileceğini savunanlar olduğu kadar, AB’nin farklı hızlarda hareket eden ülke grupları ile gevşek bir bütünleşme modeli ile devam edebileceği yönünde görüşler de öne sürülmektedir. Bunun yanında krize güçlü AB üye devletlerin müdahale şekli ve kriz yönetimi için teknokrat hükümetlerin başa gelişi AB’de demokrasi açığı söylemlerini daha da güçlendirmiştir. Krizin genişlemeye etkisi ise en başta AB ülkelerinin iç sorunlara odaklanarak, genişlemeyi ikinci planda değerlendirmeleridir. Bu çerçevede Avro-alanındaki kriz AB’nin “özümseme kapasitesi”ni daha da daraltmıştır. Krize yönelik olarak alınan tedbirler, her yeni genişleme dalgası ile artan üyelik kriterlerinin bundan sonra daha da sıkı denetimlere tabi tutulacağını göstermektedir. Bunun da ötesinde kriz, artan işsizlik ve sosyal sorunlar nedeniyle kamuoyunda genişleme karşıtlığını daha da artırabilir. Bu bilgiler ışığında bu makalenin amacı, derinleşme-genişleme tartışmaları ışığında, Avro krizinin Türkiye’nin AB üyelik sürecine etkisini tartışmaktır. Buna göre makalede, Avrupa’nın genelde genişleme, özelde Türkiye adaylığı mevzubahis olduğunda, daha sıkı uygulanan katılım kriterleri bir yana, yaşadığı kriz nedeniyle, Türkiye’yi özümseme kapasitesinin sınırlı olacağı ancak; AB’nin Türkiye için halen demokrasi standartlarının karşılanması için bir dayanak noktası (anchor) olma özelliğini koruduğu öne sürülmektedir. Bunun yanında Türkiye de ekonomik performansı ve bölge ülkelerde AB dış politikasını tamamlayıcı niteliği ağır basacak aktif dış politikası ile ekonomik ve siyasi krizi nedeniyle uluslararası gelişmelerden kopmuş AB için bir dayanak noktası olma özelliği taşıyabilir. Bu durumda mevcut koşullar altında, gerek Türkiye, gerekse AB’nin birbirlerine olan ihtiyaçları her zamankinden daha fazladır
European Union’s (EU) current economic crisis directly influences its widening and deepening process. In this context, some favour for more deepening to overcome the crisis while others argue that the EU will continue to exist with a kind of loose integration model of the member states with multi/different speeds. Besides, intervention of some member states to the crisis and appearance of technocrat governments for crisis management strengthened the democratic deficit arguments which already exist in the EU. EU Enlargement will be sidelined as an effect of the crisis which has direct relevance with the member states’ focus on economic problems. In this framework, Euro-zone crisis narrows the absorption capacity of the EU. Austerity measures taken for the crisis demonstrate that the enlargement criteria which widens with every single enlargement waves will be subject to stricter controls afterwards. All these in mind, economic crisis can possibly incite anti-enlargement sentiments of the European public opinion due to rising unemployment rates and the other social problems. Against this background, main aim of this paper is to evaluate the effect of the EU’s economic crisis to Turkish EU membership process in light of the deepening-widening debate. In the paper, it is argued that EU’s absorption capacity will be limited in terms of enlargement in general and Turkish membership in particular due to the crisis. However EU is still considered as an anchor for Turkey in order to meet the democratic standards. On the other hand, Turkey can be an anchor for the EU as well
