Overin Malign Mikst Müllerian Tümörü: Klinikopatolojik Özellikler, Tedavi Ve Prognoz

Abstract

Nadir görülen bir tümör olan Overyan Malign Mikst Müllarian Tümör (OMMMT)’ün klinikopatolojik özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlandı.

Ege Doğumevi ve Kadın Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Jinekolojik Onkoloji Departmanı’nda 1998-2006 yılları arasında, OMMMT tanısı alan toplam 5 olgu retrospektif olarak analiz edildi. Demografik ve hastalıkla ilişkili faktörler, tedavi yöntemleri ve prognoz değerlendirildi.

Ortalama yaş 54.5 ± 8.2 idi. En sık prezentasyon şekli pelvik kitle ve assitdi. Tanı anında 3 olgu ileri evre hastalığa (2 FIGO IIIC, 1 FIGO IV) sahipdi. Tüm olgulara sitoredüktif cerrahi (3 optimal, 2 suboptimal) ve platinum bazlı sitotoksik kemoterapi uygulandı. Evre IV hastalığa sahip 1 olgu’da primer cerrahiden 3 ay sonra rekürrens gelişti. Bu olguya ikinci sıra (second-line) kemoterapi (carboplatin + ifosphamide + mesna + etoposide) uygulandı. Ortalama izlem süresi 18.6±3.5 aydı. Çalışmanın sonunda sadece 1 (%20) hasta hayatta ve progresyonsuzdu.

OMMMT’nin klinik prezentasyon ve tedavi metodları epitelyal overyan kanserlerinkine benzemesine rağmen, prognoz genellikle daha kötüdür. Şurası kesindir ki, prognozu iyileştirmek için yeni sistemik tedavi modalitelerine ihtiyaç vardır.

We aimed to evaluate clinicopathologic characteristics of Malignant Mixed Müllerian Tumor of the ovary (OMMMT) that is a rare malignancy.

A total of 5 cases diagnosed with OMMMT at Aegean Obstetrics and Gynecology Training and Research Hospital, Department of Gynecologic Oncology, between 1998 and 2006, were retrospectively analyzed. Demographic and disease-related characteristics, treatment modalities and outcome were evaluated.

The median age was 54.5±8.2. A pelvic mass and ascites were the most common presentations. Three patients were diagnosed with advanced diseases (two FIGO stage IIIC and one stage IV). All patients underwent cytoreductive surgery (3 optimal, 2 suboptimal) and platinum based cytotoxic chemotherapy. One patient with stage IV disease developed recurrence 3 months after surgery. Second line chemotherapy (carboplatin + ifosphamide + mesna + etoposide) was administered in this patient. The mean follow-up was 18.6±3.5 months. At the end of the study, only one patient was alive and progression-free.

Although clinical presentation and treatment methods of ovarian MMMT are similar to those of epithelial ovarian cancer, the prognosis is generally poorer. Clearly, new systemic treatment modalities are needed to improve prognosis.