Abstract
Being an individual physically, cognitively and psychologically healthy and
contributive to the society for a child is undoubtedly possible in a family atmosphere
where effective communication exists and which is soft and warm. Therefore, it is
inevitable for a child to be affected negatively and to observe behavioral problems in
the child in the family environment where one or both parents are absent.
This research is a descriptive study in which the qualitative research method was
used. In the study, the opinions of the teachers whose classrooms consisted of the
children having single-parent families were investigated, behavioral problems were
revealed and it was determined what kind of implementations the teachers used for
overcoming the behavioral problems they encountered through semi structured
interview technique. The study group of the research consisted of the 20 preschool
teachers whose classrooms included children from single-parent families. Descriptive
analysis technique was utilized when the data obtained were analyzed in this study.
According to the findings obtained in the study, it has been seen that the children
from single-parent families avoid social environments, consistently experience fear
and restlessness, display deficient behaviors like stammering and bedwetting. The
solution proposals of the teachers to these problems are respectively as following: the
parent left and the child should be supported psychologically, the preschool teachers
should be trained about dealing with these behavioral problems, divorce schools
should be established and mobile guidance services should be put into practice.
Keywords: Single-parent families , single parent, preschool education
Öz
Çocukların fiziksel, bilişsel ve psikolojik olarak sağlıklı, yaşadıkları topluma faydalı
birer birey olabilmeleri hiç kuşkusuz etkili iletişimin var olduğu, yumuşak ve sevgi
dolu bir aile atmosferinde gerçekleşebilir. Ebeveynlerden biri ya da her ikisinin eksik
olduğu aile ortamında çocuğun bu durumdan olumsuz etkilenmesi, çocukta davranış
problemleri gözlemlenmesi kaçınılmazdır. Ayrıca aile içerisinde yaşanan ve çocuğu
ilgilendiren konularda öğretmenin çocuğa yaklaşım biçimi, onunla kurduğu iletişim
ve çocuğun yaşadığı problemlerle baş etmede ona verdiği destek oldukça önemlidir.
Bu araştırma nitel araştırma yönteminin kullanıldığı betimsel bir çalışmadır.
Araştırmada sınıfında tek ebeveynli aileye sahip çocuk bulunan öğretmenlerin bu
çocuklara ilişkin görüşleri incelenerek, davranış problemleri ortaya çıkarılmış ve
öğretmenlerin karşılaşılan davranış problemleriyle baş etmede hangi uygulamaları
yaptıkları ve bu çocuklara ilişkin görüşleri yarı yapılandırılmış mülakat tekniğiyle
belirlenmiştir. Çalışma grubu, sınıflarında tek ebeveynli aileye sahip çocuk bulunan
20 okul öncesi öğretmenlerinden oluşmuştur. Elde edilen veriler analiz edilirken
betimsel analiz tekniğinden faydalanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre
tek ebeveynli aileden gelen çocukların sosyal ortamdan uzaklaştıkları, sürekli korku
ve tedirginlik yaşadıkları, kekeleme ve alt ıslatma gibi gerileme davranışları
sergiledikleri görülmüştür. Bu problemlere ilişkin öğretmenlerin önerdiği çözüm
önerileri ise şu şekilde sıralanmıştır; geride kalan ebeveyn ve çocuk psikolojik olarak
desteklenmeli, okul öncesi öğretmenlerine bu davranış problemleriyle baş etme
konusunda eğitim verilmeli, boşanma okulları kurulmalı ve mobil rehberlik servisleri
hayata geçirilmelidir.
Anahtar Kelimeler: Tek ebeveynli Aile, Tek Ebeveyn, Okul Öncesi Eğitim.
