Zvyagıntsev filmlerinde ailenin sunumu: Göstergebilimsel bir analiz

Abstract

Sinema bir sanat ve bir teknolojik imkân olarak yaşam gerçekliğimizle bizi umulmadık yol ve yöntemlerle yüzleştirmektedir. Aile de varoluşsal bir olgu olarak yaşamın merkezinde yer almaktadır. İnsanı oluşturan temel karakteristik özelliklerin önemli ölçüde yine aile ortamında ya da aile bağları üzerinden şekillendiği bilinen bir gerçektir. Yaşadığımız zaman diliminin yarattığı çelişkilerle birlikte, aile ve ailevi bağların Zvyagintsev sinemasında nasıl temsil edildiği ya da sunulduğu bu çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. Bu çalışmada Andrei Zvyagintsev'in Dönüş (2003), Sürgün (2007) ve Elena (2011) adlı filmleri seçilerek, Roland Barthes'ın göstergebilimsel yöntemiyle, aile ya da ailevi bağ ve ilişkilerin Zvyagintsev filmlerinde nasıl sunulduğu ya da temsil edilmekte olduğu, göstergeler üzerinden incelenmiştir. Anahtar Kelimeler: Sinema, Aile, Rus Sineması, Göstergebilim, Andrei Zvyagintsev

Cinema confronts us with unpredictable and unexpected ways and methods with the realities of our life as an art and as a technological potential. The family is at the center of life as an existential phenomenon. It'a also a well-known fact that the basic characteristics of human beings develope in a family environment and by family ties. It's the subject of this study that how family and its ties are presented and represented in Zvyagintsev's films with the contradictions created by the time period which we live in. In this study, Andrey Zvyagintsev's The Return (2003), The Bunishment (2007), and Elena (2011) films are selected to analyse according to Roland Barthes' semiotic approach in the context of family and family relations. Key Words: Cinema, Family, Russian Cinema, Semiotics, Andrei Zvyagintsev