Amaç: Bu çalışmanın amacı oryantiring sporcularının doğaya olan bağlılıklarını incelemektir. Materyal ve Metot: Araştırma modeli olarak karma araştırma yöntemlerden açıklayıcı sıralı desen kullanılmıştır. Bu yöntemde araştırma nicel veri analizleri ile başlayıp nitel veri analizler ile bitirilmiştir. Nicel araştırmada araştırma örneklemini Türkiye Oryantiring Federasyonunun 2018-2019 sezonunda düzenlediği kademe yarışmaları ve Türkiye Oryantiring Şampiyonasına katılan 415 sporcu oluşturmuştur. Nicel araştırmada veri toplama aracı olarak 2009 yılında Nisbet ve arkadaşları tarafından geliştirilen, 2015 yılında ise Çakır ve arkadaşları tarafından Türkçe'ye uyarlanmış olan "Doğayla İlişki Ölçeği" kullanılmıştır. Nitel araştırmada araştırma örneklemini ölçek uygulaması sonucu doğa bağlılığı yüksek olan ve görüşmeyi kabul eden 19 sporcu oluşturmuştur. Nitel araştırmada veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmanın nicel kısmında sporcuların doğaya bağlılıklarının olumlu düzeyde olduğu görülmüştür. Sporcuların yaşlarına, spor yapma yıllarına, milli sporcu olma durumlarına ve ailelerinin aylık ortalama gelirlerine göre, doğaya bağlılıkları arasında anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Araştırmanın nitel kısmında oryantiring sporcularının doğaya bağlılıkları; doğa farkındalığı, oryantiring hakkındaki genel düşünceleri ve doğa-oryantiring ilişkisi olarak üç tema ortaya çıkmıştır. Sonuç: Oryantiring sporcularının doğaya bağlılıklarının yüksek olduğu, yarışmaların doğada zaman geçirmeye vesile olduğu, yarışmalar ve etkinlikler esnasında sporcuların çok değer verdikleri bir sosyal çevrenin oluştuğu, bu çevrenin, sporcuların doğaya olan tutku ve bağlılıklarını arttırdığı ve önemli bir öğrenme ortamı oluşturduğu sonucuna varılmıştır. Anahtar Kelimeler: Oryantiring, Doğa Sporları, Doğa, Doğa Bağlılığı
Purpose: The aim of study is to examine the commitment of orienteering athletes to nature. Materials and Methods: Descriptive design, one of the mixed research models, was used as the research model. The research was started with quantitative data analysis and ended with qualitative data analysis. In the quantitative study, the sample of the study consisted of 415 athletes. In the quantitative research, ''Relation with nature scale'', developed by Nisbet and colleagues in 2009 and adapted to Turkish by Çakır and colleaques in 2015, was used as data collection tool. 19 athletes participated in the qualitative research.. In the qualitative research, semi – structured interview form was used as data collection tool. Findings: In the quantitative part of the study, ıt was seen that the commitment of athletes to nature had positive level. Significant differencies on their commitment to nature was also found among athletes according to their ages, their sport years, their status of being national athelete and monthly average income of their families. In the qualitative part of the study, the commitment of orienteering atheletes to nature has emerged as three themes like nature awareness, general thoughts about orienteering and nature – orienteering relations. Conclusion: It has been concluded that the commitment of orienteering athletes to nature is relatively high, competitions are conducive to spending time in nature, a social environment esteemed very highly by athletes is formed during competitions and activities, this social environment increases the passions and commitments of atheletes to nature and comprises an significant learning environment. Key Words: Orienteering, Outdoor Sports, Nature, Commitment to Nature
