Madde bağımlılarında bilişsel davranışçı temelli grup danışmanlığının madde kullanımına ilişkin inanç ve dürtüselliğe etkisi

Abstract

Amaç: Bu araştırma, madde bağımlılarında bilişsel davranışçı temelli grup danışmanlığının madde kullanımına ilişkin inanç ve dürtüselliğe etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Materyal Metot: Bu araştırma öntest-sontest kontrol gruplu gerçek deneme modelinde yapılmıştır. Araştırmanın evrenini Turgut Özal Tıp Merkezi Alkol ve Madde Bağımlılığı Araştırma, Tedavi ve Eğitim Merkezi (AMATEM) ve Gaziantep 25 Aralık Devlet Hastanesi Ahmet Şireci AMATEM biriminde tedavi gören yetişkin hastalar oluşturmuştur. Araştırma Eylül 2018 ve Nisan 2019 tarihleri arasında yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini ise; yapılan güç analizi ile çift yönlü önem düzeyinde 0.6 büyüklüğünde %5 yanılgı düzeyi ile belirlenen %95 güven aralığında, evreni % 95 temsil gücüyle tespit edilen ve randomize örnekleme yöntemiyle seçilen 51 deney, 63 kontrol grubundan olmak üzere 114 hasta oluşturmuştur. Verilerin elde edilmesinde Kişisel Bilgi Formu, Madde Kullanımına Yönelik İnanç Ölçeği ve Barratt Dürtüsellik Ölçeği kullanılmıştır. Deney grubundaki hastalara araştırmacı tarafından Turgut Özal Tıp Merkezi AMATEM biriminde 8 oturumluk grup danışmanlığı programı uygulanmıştır. Kontrol grubundaki hastalara herhangi bir girişim uygulanmamıştır. Verilerin analizinde sayı, yüzdelik, ortalama, standart sapma, bağımlı ve bağımsız gruplarda t testi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmanın deney grubunu oluşturan katılımcıların %78.4'ü 18-35 yaş aralığında olup %92.2'si erkektir. Kontrol grubu katılımcılarının ise %71.4'ü 18-35 yaş aralığında olup %96.8'i erkektir. Deney grubundaki hastalara uygulanan grup danışmanlığı sonrası; Madde Kullanımına Yönelik İnanç Ölçeği son test toplam puan ortalaması 31.76±13.15, kontrol grubundaki hastalarda 56.38±25.16 tespit edilmiştir. Madde Kullanımına Yönelik İnanç Ölçeği son test puan ortalamaları arasındaki fark istatistiksel olarak önemli bulunmuştur (p˂0.05). Barratt Dürtüsellik Ölçeği son test puan ortalaması deney grubundaki hastalarda 54.43±10.34 kontrol grubundaki hastalarda 83.77±13.41 tespit edilmiştir. Barratt Dürtüsellik Ölçeği son test puan ortalamaları arasındaki fark istatistiksel olarak önemli bulunmuştur (p˂0.05). Sonuç: Bilişsel davranışçı temelli grup danışmanlığının madde bağımlılarının madde kullanımlarına yönelik olumsuz inanç ve dürtüsel davranma düzeyini azaltmada etkili bulunmuştur. AMATEM'lerde grup danışmanlığı programlarının klasik tedavi içinde yer alması önerilebilir. Anahtar kelimeler: Bilişsel davranışçı, dürtüsellik, grup danışmanlığı, inanç, madde bağımlılığı.

Objective: This study was conducted to determine the effect of cognitive behavioural-based group counseling on substance use in substance addicts. Material Methods: This research was conducted in the preliminary-sontest control group real trial model. Turgut Özal Medical Center Alcohol and Substance Abuse Research, Treatment and Education Center (AMATEM) and Gaziantep 25 December State Hospital Ahmet Şireci AMATEM unit formed the universe of the study. The research was conducted between September 2018 and April 2019. Sample of the research; in the 95% confidence interval, determined by 5% error level of 0.6 magnitude at bi-directional significance level by power analysis, 51 experiments, determined by 95% representation power of the universe and selected by randomised sampling method, comprised 114 patients from 63 control groups. In obtaining data, Personal Data Form, belief scale for Substance Use and Barratt impulsivity scale were used.8-session group counseling program was applied to the patients in the experimental group by the researcher at Turgut Özal Medical Center AMATEM unit. Patients in the control group did not take any initiative. In the analysis of the data, number, percentage, mean, standard deviation, dependent and independent groups t test were used. Result: 78.4% of the participants who made up the experimental group of the study were in the 18-35 age range and 92.2% were male. Of the control group participants, 71.4% were aged 18-35 and 96.8% were male. After group counseling in the experimental group, the mean score of the last test was 31.76±13.15 and 56.38±25.16 in the control group. The difference between the final test scores was statistically significant (p<0.05). Barrat impulsivity scale the mean score of the last test was 54.43±10.34 in the study group and 83.77±13.41 in the control group. The difference between the Barrat impulsivity scale and the final test scores was statistically significant (p<0.05). Conclusion: Cognitive behavioral-based group counseling was found to be effective in reducing the negative beliefs and impulsive behaviors of substance addicts about substance use. It is recommended that group counseling programs be included in the classic treatment in AMATEMs. Keywords: Cognitive behavior, group counseling, substance abuse, belief, impulsivity