Rivayet veya me'sûr tefsir denildiğinde ilk olarak akla gelen sahabîlerden birisi Abdullah İbn Abbâs'tır. İbn Abbâs tefsir ilminde otorite kabul edilmektedir. Sahâbe arasında Kur'an'ın tefsiri hakkında en fazla rivayet İbn Abbâs'tan gelmiştir. Me'sur tefsirde olduğu kadar, Dilbilimsel tefsir alanında da İbn Abbâs'tan menkul oldukça fazla malumat vardır. İbn Abbâs'ın Kur'an-ı Kerîmi tefsir ederken kullandığı iki mühim metod ile öne çıkmaktadır: Bunların ilki; Resulullah'tan (s.a.v) gelen bilgiye ek olarak aklını kullanması yani dirâyet tefsiri yapmasıdır. İkincisi de Kur'an'da mevcut garîp lafızların açıklanmasında Arap şiirini şahit olarak getirmesidir. Kur'an'daki anlamı muğlak sözcükleri beyan etme Kur'an'ı anlama bakımından önem arz etmektedir. İbn Abbâs'ın, asrının tarihine ve Ehli Kitâba ait haberlere dair bilgisi son derece geniştir. O dönemlerde yaratılışın başlangıcı, evrenin oluşumu ve geçmiş milletlere dair bilgiler ekseriyetle Ehl-i Kitabın kitaplarında bulunanlar ile sınırlıydı. Kur'an'ı Kerim'de bulunan âyetler bu kaynaklarda geçen haberlerin tahrife, gizlemeye ve hak ile batılın birbirine karıştırılmaya maruz kaldığını bizlere göstermektedir. Tefsire giren ve içinde bâtıl ve yalanlar olan İsrâiliyyâtı Abdullah İbn Abbâs ve diğer sahabelerin rivayet ettiklerini söylemek mümkün değildir. Bilhassa dine ve akla uyanları kabul, diğerlerini ise reddediyodardı. Kur'an'ın sustuğu, Hz. Peygamberin de bir şey söylemediği hususlarda onlar da susuyorlardı. İbn Abbâs, Abdullah b. Selâm ve Ka'bu'l-Ahbâr gibi Ehl-i Kitap'tan olup Müslümanlığı kabul eden kişilerden oldukça fazla haber almıştır. Ancak bu rivayetlerde de oldukça seçici davranmıştır. Anahtar Kelimeler: Kur'an, İbn Abbâs, Tefsir, Dilbilim, Arapça, Ehli Kitap, Rivayet.
One of the first companions that come to mind when narration or the tafsir is mentioned is Abdullah Ibn Abbas. Ibn Abbâs is accepted as authority in the science of exegesis. Among the Companions, the most narrated about the exegesis of the Qur'an came from Ibn Abbâs. There is a lot of information from Ibn Abbâs in the field of linguistic tafsir as well as in the exegesis of the Prophet (as). Ibn Abbâs's two important methods used in his interpretation of the Qur'an are distinguished: In addition to the information coming from the Messenger of Allah (s.a.v) is to use his mind, that is to do commentary on dirayi. The second is the introduction of Arabic poetry as a witness in explaining the odd words in the Qur'an. Declaring ambiguous meaning in the Qur'an is important for understanding the Qur'an. Ibn Abbâs' knowledge of the history of the century and the news of the People of the Book is extremely wide. At that time, the beginning of creation, the formation of the universe and the knowledge of the past nations were often limited to those found in the books of the People of the Book. The verses in the Holy Qur'an show us that the news in these sources are subject to destruction, concealment and confusion of rights and superstitions. It is not possible to say that the Ibn Abbas and other Companions who narrated the Isrâiliyyâtı, which were interpreted and who had lies and lies in it. In particular, he accepted those who followed religion and reason, and rejected others. The Qur'an is silent, Hz. They were also silent when the Prophet did not say anything. Ibn Abbas, Abdullah b. He received much news from the People of the Book, such as Salam and Ka'bu'l-Ahbar, who accepted Islam. However, he was very selective in these narrations. Keywords: Qur'an, Ibn Abbâs, Tafsir, Linguistics, Arabic, People of the Book, Narration.
