Öz:Çalışmanın amacı nükleusun manüel enstrümentasyonel bölünmesiyle gerçekleştirilen ve fakoseksiyon olarak anılan küçük insizyonlu ekstrakapsüler katarakt cerrahisinin uygulanabilirliğini ve güvenilirliğini araştırmaktır. Yaşları 30-82 (ortalama, 56.7) arasında ve nükleus sertlikleri +3'e kadar olan 25 hastanın 27 gözü fakoseksiyon yöntemiyle ameliyat edildi. Ortalama takip süresi 6 ay (3-13 ay) idi. Ameliyatlar Kansas tarafından, tarif edilen standard fakoseksiyon yöntemi ile gerçekleştirildi ve dejeneratif miyopili bir hasta hariç tüm hastalara göz içi lens (GİL) implantasyonu yapıldı. Postoperatif düzeltmeli 5/10 ve 8/10 üzeri görme keskinliği oranları sırasıyla %85.18 ve %44.44 olarak bulundu. En sık rastlanılan intraoperatif komplikasyonlar başarısız kapsüloreksis (%22.2) ile arka-kapsül yırtığı ve vitre kaybı (%11.1)'dır. En sık rastlanılan postoperatif komplikasyon ise değişik derecelerde geçici kornea ödemidir. (%77.8) Hiçbir vakada kornea endotel yetmezliği ve diğer kalıcı herhangi bir postoperatif komplikasyon meydana gelmedi. Bu yöntemin nükleus güvenliği, öğrenme süresinin kısalığı, yardımcı personele bağımlılığın daha az olması, cihaza bağımlılığı ortadan kaldırması ve maliyetin düşüklüğü gibi diğer avantajlarıyla beraber düşünüldüğünde ülkemiz koşullarında küçük insizyonlu manüel ekstrakapsüler katarakt cerrahisi yöntemi olarak iyi bir seçenek olabileceği söylenebilir..
Abstract:The purpose of this study is to investigate the safety and efficacy of manual small incision extracapsular cataract surgery called phacosection. Twenty-seven eyes of 25 patients aged between 30 to 82 years (mean, 56.7) were operated by phacosection technique. The nucleus densities were change up to 3+. Mean follow-up was 6 months (range, 3 to 13 months). The operations were performed by standard phacosection technique developed by Kansas and intraocular lens implantation was carried out except one patient with degenerative myopiafeRpstöperatively, best-corrected visual acuity of 5/10 or better and 8/İ0 or better were achieved in 85.18% and 44.44% of eyes, respectively. The main intraoperative complications encountered were unsuccessful capsulorhexis (22.2%), posterior capsular tear and vitreous loss (11.1%). The most frequent postoperative complication was .however, temporary corneal edema (77.8%) in different stages. No permanent complications such as corneal endotel decompensation and others were detected in any cases postoperativelly. We conclude that this method can be a good choice as a manuel small incision extracapsular cataract surgery method for our country in evaluating with the advantages such as nucleus security, short learning curve, less dependence to assistant personnel, elimination of machine and cost effective.
