Abstract:
Öz:Batı Anadolu genişleme bölgesinin kuzey-kuzeydoğu sınırını oluşturan Eskişehir fay zonu batıda İnegöl ile doğuda Tuz Gölü arasında yer alır. Eskişehir fay zonunda 20. yüzyılda büyüklüğü 4 ve üzerinde olan çok sayıda deprem meydana gelmiştir. Bunlardan 20 Şubat 1956 Eskişehir (Çukurhisar) depremi (M=6.4) bu fay üzerinde meydana gelen en büyük depremdir. Buna karşın gerek GPS ölçümleri ve gerekse morfolojik özellikleri açısından aktif olduğu bilinen Eskişehir fay zonu içinde yer alan İnönü-Dodurga segmentinde tarihsel ve aletsel kayıtlarda önemli bir depreme rastlanmamıştır. Sağ yönlü doğrultu atım bileşenli oblik bir fay olan İnönü- Dodurga segmenti yaklaşık BKB-DGD ve D-B doğrultusunda uzanarak morfolojide keskin bir çizgisellik oluşturur. İnönü-Dodurga segmenti, güneyinde yer alan KB-GD doğrultulu sağ yönlü doğrultu atımlı fayların inönü havzasında son bulmalarına neden olur. Rezistivite verileri, İnönü havzasını kuzeyden ve güneyden sınırlayan fayların ve ayrıca gömülü fayların varlığını gösterir. İnönü-Dodurga segmentinin güney kenarı boyunca asılı vadiler yer almaktadır. Eskişehir fay zonu üzerindeki mevcut deprem kayıtları, jeofizik verileri ve asılı vadilerin varlığı İnönü-Dodurga segmentinin aktif olduğunu ve güncel morfolojinin gelişmesinde önemli rol oynadığını göstermektedir.
