Bir yüksek lisansın neticesi olan bu tezde, ele alınan konuların bir kısmı, bizlere rehberlik eden sanat tarihinin gelişim sürecini örnekleriyle anlatır. Kalan kısmı ise çocuk yaştan beri ''resim'' diye bildiklerimiz, görüntülerinden beslendiğimiz ve zaman içinde eğitimin katkısı ile gelişen, belki geçmişin bir devamı da diyebileceğimiz sanat algısının tezahürünü ifade etmeye çalışır. Tezin ana muhtevasını oluşturan on resmin varlık nedeni, iddiası olmayan, günlük yaşamın içinden canlı veya cansız her figürü ve objeyi tespit edilmiş ve kararlaştırılmış kadraj ile, duyguların sevkettiği renk ve biçimlerle yorumlama çabasıdır. Kitap okuyan bir figüre, annenizin dikiş makinası başındaki görüntüsüne, genç bir kadının duruşu ile anlamlı bakışlarının cazibesine, tuvalinin başında renklerle hislerini ifade için çırpınan ressamlara rast geldiğinizde bu anları ölümsüzleştirmenin tek yolunun sanata dönüştürmek olduğu fikrine kapılırsınız. Doğa böyle bir şeydir. Görmeyi bilen için vereceği görsel armağanlar boldur. Sanatın her dalı için değişmez kaidedir bu. Bazen bir şehrin yağmurlu silüeti şiir yazdırır şaire, basit bir tuğlanın dokulu kırık görüntüsü ressamı etkisi altına alır ve boyaya fırçaya dokunmasını sağlar. Bazen de İstanbul'un Tarlabaşı semtinin insan ve mahalle dokusu film yaptırır bir yönetmene. Doğayı sanata çeviren güdünün kendisidir bu. Tezin temel konusunu teşkil eden ve öneri başlığı ile sunulan resimler de, söz konusu bu etkileşimler çerçevesinde var olmuşlardır. Resimler, gündelik yaşamın bir anından ibarettir. Bazıları oldukça sessizdir. Sükunet baş tacı edilmiştir. Figürler kendi hallerindedir. Sadece yaptıkları işlerine odaklanmışlardır. Seslenseniz asla duymayacak gibidirler. Resimler karanlık değil, olması gereken aydınlığa sahiptirler. Nesnelerin veya objelerin abartılmasından kaçınılmıştır. Figürü hırpalamayacak miktardadırlar. Renkler izleyiciyi yormaz. Her sürülmüş renk birbirinin akrabasıdır. Kopuş söz konusu değildir. Bu sebepten, resmin bütünlüğünü sarsacak farklı bir renk görülmez. Bazı planlarda renk nesne görevi görür. Aslında ne olduğu belli değildir, ama bulunduğu yerde çok şeyi ifade eder. Anahtar kelimeler: Figür, mekan, renk, sessizlik, günlük yaşam, doğa
In this thesis, which is the result of a master's degree, some of the topics covered, describe the development process of art history that guides us with examples. The rest of them, try to express the manifestation of the perception of art, which we know as "painting" sinceour childhood, which we used its images and which develops with the contribution of education over time, and which we may call a continuation of the past. The reason for the existence of this ten paintings that constitute the main content of the thesis is the effort to interpret every living and inanimate figure and object from the inside of daily life with chosen and determined frame with the colors and forms that convey emotions. When you come across a someone reading a book, your mother's image on the sewing machine, the charm of a young woman's meaningful gaze and her stance and the painters fluttering in front of their canvas to express their feelings with colors; as you get the idea that the only way to immortalize these moments is to transform them in to art. Nature is such a thing. Her visual gifts are generous for people who know how to see it. This is the constant base for every branch of art. Sometimes the rainy day of a city view makes a poet write a poem. A textured and fractured image of a simple brick impresses a painter and makes him start painting. Sometimes the people of the district of Tarlabaşı in Istanbul and the aura of the neighborhood make a filmmaker shoot a movie. This is a motivation that turns nature into art. The paintings, which constitute the main subject of the thesis and presented under the title of given, existed within the framework of these interactions. Submitted paintings in this thesis are a moment of everyday life. Some are very quiet. The figures are in their own form. They're just focused on what they do. They seem like they will never hear us. The pictures are not in the dark, but in the light they should be. Exaggeration of materials or objects is avoided. They are in an amount that does not bother the figure. Colors don't tire the audience. Each application of color is in relation to each other. There is no disharmony. For this reason, there is no unusual color to spoil the integrity of the paintings. In some case, colors acts as an object. Actually, it might be not obvious but it can add more in to where it is located. Key words: Figure, space, color, silence, daily life, nature
