Yalnızlık teması üzerine anlamdırılmış nesnelerin resimsel çözümlemeleri

Abstract

Yalnızlık psikolojisinin verdiği duyum sonucu, insan-nesne arasındaki etkileşimin ele alındığı bu çalışmada, plastik öğelerle resimsel özgün bir dil oluşturulmaya çalışılmıştır. Birinci bölümde kavram olarak yalnızlık ele alınmış, yalnızlık psikolojisinin insan yaşamını nasıl etkilediği üzerinde durularak, yalnızlığa neden olan etmenler araştırılmıştır. Yapılan araştırmalar sonucunda varılan bulgularla, yalnızlığın insan yaşamını daha çok olumsuz yönde etkilediği ortaya çıkmış olsa da, bu duyumun yaratıcılık sürecinde yaşanması olumlu bir yan olarak ele alınmıştır. İkinci bölümde insanın fizyolojik, psikolojik bir varlık olarak nesneye yaklaşımı, nesneyi anlamlandırması, imgeye dönüştürerek sanat yapıtında kullanması, kısaca nesne ve insan arasındaki ilişki üzerinde durulmuştur. Üçüncü bölümde uygulama çalışmalarım oluşturan temel öğeler ele alınmıştır; bunlar kompozisyon, kolaj ve renktir. Çalışmalardaki kompozisyon oluşumlarında yatay-dikey, boş-dolu, açık-koyu, organik-geometrik gibi resimsel elemanların belirginliği vurgulanmıştır. Hemen hemen bütün uygulama çalışmalarında tez içeriğini kapsayan anlamda kolajlar kullanıldığına dair açıklamalarda bulunulmuştur. Renk ise psikolojik bir öge olarak düşünüldüğünden, uygulamalarda konuya bağlantılı olarak soğuk renklerden oluşan bir uyumun tercih edildiği belirtilmiştir. Dördüncü bölümde yalnızlık teması bağlamından hareketle anlamlandırılan ve uygulamalarda görsel olarak yer alan seçilmiş nesneler tek tek ele alınmıştır. Beşinci bölümde resimlerle ilgili teknik, biçim ve içerik bağlamında açıklamalar yapılmıştır.