Üniversite 1. ve 4. sınıf öğrencilerinin kendini gerçekleştirme engel düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi

Abstract

Bu araştırmada, üniversite birinci ve dördüncü sınıf öğrencilerin kendini gerçekleştirme engel düzeyleri, kişisel bilgi formundan elde edilen bazı değişkenlere göre karşılaştırılarak incelenmiştir. Araştırmanın evrenini, 2000 - 2001 öğretim yılında, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesinin birinci ve dördüncü sınıflarında öğrenim görmekte olan, normal öğretime devam eden öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi ise, İnönü Üniversitesi 2000 - 2001 öğretim yılı bahar döneminde, Eğitim Fakültesinin birinci ve dördüncü sınıflarına devam eden, Türkçe Öğretmenliği, Fen Bilgisi Öğretmenliği, Sınıf Öğretmenliği, ve Resim-İş Öğretmenliği bölümlerinden toplam 403 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmanın bağımlı değişkeni olan kendini gerçekleştirme engel düzeyini ölçmek üzere, "Kendini Gerçekleştirme Engellerini Tarama Envanteri" kullanılmıştır. Araştırmada öğrencilerin sınıf düzeyleri, cinsiyetleri, yaş düzeyleri, üniversiteye girişteki puan türleri, tercih sıralan, okuduğu bölümden memnuniyet durumları, Malatya'da kaldıkları yer, içinde yetiştikleri aile ortamını algılayış biçimleri, ailelerinin algıladıkları sosyo-ekonomik düzeyleri, üniversitenin sunduğu sosyo-kültürel faaliyetlere katılma sıklığı ve kendinden memnuniyet algılan gibi bağımsız değişkenleri belirlemek için araştırmacı tarafından geliştirilen "Kişisel Bilgi Formu" kullanılmıştır. Toplanan verilerin değerlendirilmesinde, t testi, çift yönlü varyans analizi ve scheffe testi tekniklerinden yararlanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular şu şekilde özetlenebilir: Üniversite birinci ve dördüncü sınıf öğrencilerin kendini gen düzeylerinin bazı değişkenlere göre karşılaştırılması sonucunda; 1. Üniversite birinci ve dördüncü sınıf öğrencilerin kendini gerçekleştirme engel düzeyleri arasında anlamlı bir farkın bulunduğu, bu farkın da dördüncü sınıflar lehine olduğu, 2. Üniversite birinci ve dördüncü sınıf öğrencilerin kendini gerçekleştirme engel düzeyleri arasında cinsiyetlerine göre anlamlı bir farkın bulunduğu, bu farkın da kızlar lehine olduğu, 3. Üniversite birinci ve dördüncü sınıf öğrencilerin kendini gerçekleştirme engel düzeyleri arasında yaş düzeylerine göre, sınıflar arasında anlamlı bir farkın bulunduğu, bu farkın da dördüncü sınıflar lehine olduğu, 4. Üniversite birinci ve dördüncü sınıf öğrencilerin kendini gerçekleştirme engel düzeyleri arasında üniversiteye girişteki puan türüne göre, sınıflar arasında anlamlı bir farkın bulunduğu, bu farkın da dördüncü sınıflar lehine olduğu, 5. Üniversite birinci ve dördüncü sınıf öğrencilerin kendini gerçekleştirme engel düzeyleri arasında okuduğu bölümü tercih sırasına göre, sınıflar arasında anlamlı bir farkın bulunduğu, bu farkın da dördüncü sınıflar lehine olduğu, 6. Üniversite birinci ve dördüncü sınıf öğrencilerin kendini gerçekleştirme engel düzeyleri arasında okuduğu bölümden memnuniyet durumlarına göre anlamlı bir farkın bulunduğu, bu farkın da okuduğu bölümden memnun olan öğrenciler lehine olduğu, 7. Üniversite birinci ve dördüncü sınıf öğrencilerin kendini gerçekleştirme engel düzeyleri arasında kaldıkları yere göre, sınıflar arasında anlamlı bir farkın bulunduğu, bu farkın da dördüncü sınıflar lehine olduğu, 8. Üniversite birinci ve dördüncü sınıf öğrencilerin kendini gen düzeyleri arasında içinde yetiştikleri aile ortamını algılayış b. Ill sınıf düzeyinde de anlamlı bir farkın olduğu, bu farkın da demokratik aile ortamında yetiştiklerini algılayan öğrenciler lehine olduğu, 9. Üniversite birinci ve dördüncü sınıf öğrencilerin kendini gerçekleştirme engel düzeyleri arasında ailelerinin sosyo-ekonomik düzeylerini algılamalarına göre anlamlı bir farkın bulunduğu, bu farkın da ailelerinin sosyo-ekonomik düzeylerini orta algılayanlar lehine olduğu, 10. Üniversite birinci ve dördüncü sınıf öğrencilerin kendini gerçekleştirme engel düzeyleri arasında üniversitenin sunduğu sosyo-kültürel faaliyetlere katılma düzeylerine göre her iki sınıf düzeyinde de anlamlı bir farkın bulunduğu, bu farkın da üniversitenin sunduğu sosyo-kültürel faaliyetlere genellikle katılan öğrenciler lebine olduğu, 11. Üniversite birinci ve dördüncü sınıf öğrencilerin kendini gerçekleştirme engel düzeyleri arasında kendinden memnuniyet algılarına göre her iki sınıf düzeyinde de anlamlı bir farkın bulunduğu, bu farkın da kendinden genellikle memnun olan öğrenciler lehine olduğu bulunmuştur. Bu araştırmada yukarıda belirtilen vargılara dayanılarak şu öneriler geliştirilmiştir. 1. Bu araştırmada üniversite birinci sınıf öğrencilerin kendini gerçekleştirme engel düzeyleri, dördüncü sınıf öğrencilere göre daha yüksek bulunmuştur. Bu nedenle üniversitelerin Mediko-Sosyal Sağlık, Kültür ve Spor İşleri Dairesi, üniversiteye yeni gelen öğrencilerin kendini gerçekleştirmelerinin önünde engel olabilecek sorunları tespit edip, öğrencilerin bu sorunlarla başedebilme becerilerini arttırıcı rehberlik ve psikolojik danışma yardımlarına yönelik çalışmalar yapabilir. 2. Bu araştırmada, öğrencilerin kendini gerçekleştirme en basamaklarından hangilerinde oldukları incelenememiştir. İlgili konuda IV olan araştırmacılar tarafından, bu basamak düzeyleri ve bu ihtiyaç basamaklarıyla başka ne tür değişkenler arasında ilişkiler olduğunu araştırılabilir. 3. Bu araştırma, üniversite birinci sınıf öğrencilerin dördüncü sınıf öğrencilere göre daha çok sorunla karşı karşıya oldukları algısı içinde olduklarım göstermektedir. Başka araştırmalarla bu sorunların kaynaklan araştırılabilir. 4. Yükseköğretimde öğrencilerin Öğrenci Kişilik Hizmetlerine ihtiyaçları olduğunu bu araştırmanın bir kez daha ortaya koyduğunu söyleyebiliriz. Bundan dolayı, üniversitelerde öğrencilerin ihtiyaçlarım karşılayacak düzeyde psikolojik danışman, psikolog, psikiyatri uzmanı bulunması gerekli görülmektedir.