Konjestif Kalp Yetmezliği Olan Hastalarda Fonksiyonel Kardiyak Statüsün Kalp Hızı Değişkenliği Üzerine Etkisi

Abstract

Kardiyak otonomik sinir sisteminin disfonksiyonu kap yetersizliği oian hastalarda gözlenmektedir. Fakat kalp hızı değişkenliğindeki (KHD) azalma ie sol ventrikül disfonksi-

yonun boyutu arasındaki ilişki halen tartışmalıdır. KHD kardiyak otonomik fonksiyonları de- ğerlendirmede kullanılmaktadır. Bu çalışmada idiyopatik dilate kardiyomiyopati (DKMP) veya konjestif kap yetmezliği (KKY) olan hastalarda KHD parametrelerini ve otonomik aktivite durumunu araştırdık.

Metod: Kardiyak otonomik aktivite KHD hesaplanarak 24 saatlik holter kayıtlarından non- invaziv olarak değerlendirildi. Ortalama RR, SSND, rMSSD, ve P NN 50 % tüm hastalarda ve kontroi grubunda ölçüldü (18 idiyopatik DKMP ve 20 kontrol grubu). Ayrıca, DKMP veya KKY olan 18 hasta fonksiyonel kardiyak statüslerine göre sınıflandırıldi (New York Kalp Cemiye- ti'nin sınıflandırılmasına göre).

Bulgular: DKMP ve kontrol grubu arasında yaş ve cinsiyete göre farklılık yoktu. KHD'nin baskılanması DKMP hastalarında gözlendi (Ortalama RR: 632±83ms'e karşın 727±75ms, P< 0.001; SDNN: 83.40±42.25ms'e karşın 138.28±40.13ms, P<0.001; rMSSD: 13.70±5.46ms'e karşın 30.37±18.73ms, P<0.001; PNN 50 %>: 1.78±4.34'e karşın 4.40±5.28, P<0.001). Fonksiyonel kardiyak klas derecesi artıkça, tüm KHD parametrelerinin azalmaya eğilimi vard,, fakat bu farklılık istatistiksei açıdan anlam! değildi (P=AD).

Sonuç: Verilerimiz DKMP de tüm KHD parametrelerinde azalma olduğunu ve azalmış KHD parametrelerinin fonksiyonel kardiyak status He ilşkiii olduğunu göstermektedir.

The dysfunction of cardiac autonomic nervous system has been observed in patients with cardiac failure. A relation between the depression of heart rate veriability (HRV) and the extent of left ventricular dysfunction has been controversially reported. HRV is used to assess cardiac autonomic function. In this study, we examined HRV parameters and autonomous state in patients with idiopathic dilated cardiomyopathy (DCMP) or congestive heart failure (CHF).

Methods: Cardiac autonomous activity was assessed noninvasively from 24-hour electrocardiographic ambulatory recording by calculating heart rate variability (HRV). Mean RR, SNDD, rMSSD and PNN 50 %> were measured in ali patients and controi subjects (CS) (18 idiopathic dilated cardiomyopathy patients and 20 control subjects). In addition 18, patients with DCMP or CHF were classiHed according to functionai cardiac status (New York Heart Association).

Resu/ts: No differences were found between DCMP and CS according to age and sex. Depression of HRV was observed in DCMP patients (Mean RR: 632±83ms vs 727±75ms, P<0.001; SDNN: 83.40±42.25ms vs 138.28±40.13ms, P<0.001; rMSSD: 13.70±5.46ms vs 30.37±18.73ms, P<0.001; PNN 50 %: 1.78J4.34 vs 4.40J5.28, P<0.001). As the degree of functional cardiac class increased, there was a tendency for ali HRV parameters to decrease, but these differences were not statistically significant (P=NS).

Conclusions: Our data showed that there was a decrease of in ali HRV para metres in DCMP and that the reduced HRV parameters were reiated to functionai cardiac status.