Özet:
Normal siklik endometrium hormonal kontrol altındadır, prolifératif ve apopitotik bir döngü içindedir. Proliferasyondan hiperplaziye ve hiperplaziden karsinoma geçişte, prolifératif ve apopitotik mekanizmaların önemli rolü olduğu bilinmektedir. Ancak bu rolün nereye kadar olduğu ve nasıl olduğu üzerine çalışmalar devam etmektedir. Bu doğrultuda İnönü Üniversitesi Tıp fakültesi Patoloji Anabilim Dalı arşivinden seçilen 55 adet tanısal olgu çalışmaya dahil edilmiştir. Olguların 13 tanesi endometrioid karsinom, 8 tanesi endometrial hiperplazi, 15 tanesi düzensiz proliferasyon, 12 tanesi prolifératif endometrium ve 7 tanesi atrofik/inaktif endometrium tanısı almıştır. Bu olguların her birine yeni kesitler yapıldıktan sonra rutin Hematoksilen-Eozin boyası tekrarlanmış, seçilen tanısal bloklara immunohistokimyasal olarak bir anti-apopitotik belirleyici olan bcl-2 ve proliferasyon indeksi belirleyicisi olarak Kİ-67 boyanmıştır. Bcl-2’de sitoplazmik, Ki-67’de nükleer boyanma esas alınmıştır. Ayrıca hiperplazi ve endometrioid karsinom olgularında 10 büyük büyütme alanında mitoz sayılmıştır. Elde edilen verilere göre bcl-2 boyanmasının en yüksek düzeylere hiperplazi olgularında eriştiği, buna karşılık, boyanmanın atipinin belirginleşmesi ile beraber azaldığı görülmüş ve en zayıf boyanma derece II ve III endometrioid karsinom olgularında izlenmişitr. Ki-67’de karsinom derecesi ile beraber prolifératif indeksin de arttığı izlenmiştir. Mitoz da buna paralel bir eğri izlemiş, ancak aralarında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki gösterilememiştir.
