Özet:
PFK ile prolifilaksinin, stres ülser gelişimini engellemede etkin olduğu daha önce yapılan deneysel bir çalışmada gösterilmiştir. Yine rat stres ülser modelinde gerçekleştirilen bu deneysel çalışmada, bu etkinliğin altında yatan mekanizmaların araştırılması amaçlanmıştır. Raflar, Grup1(n=10) kontrol, Grup2 (n=15) stres ülser ve Grup3 (n=15) PFK tedavisi + stres ülser ve Grup 4 (n=10) PFK tedavisi olmak üzere dört gruba ayrıldı. Stres ülser modeli için Grup 2 ve grup 3 raflar, 72 saatlik açlık periyodundan sonra, immobilize halde, +4 C’de, 4 saat soğuğa maruz bırakıldı. Grup 3 ve 4 raflara, PFK 100 mg/gün dozunda, oral yoldan, deney öncesi 10 gün süreyle verildi. Deney periyodu sonunda total çıkartılan ve büyük kurvatur boyunca açılan midelerde okülometrik yöntemle ülser indeksi (Ul) hesaplandı. Gastrik doku örneklerinde malondialdehit (MDA) ve superoksit dismutaz (SOD), glutatyon (GSH), ksantin oksidaz (XO), eritrositlerde katalaz (CAT), plazma örneklerinde ise total nitrit+nitrat, prostaglandin E2 (PGE2) ve lökotrien C4 (LTC4) düzeyleri ölçüldü. Tüm grupların plazma yağ asit kompozisyonları çalışıldı. Histopatolojik incelemede gastrik mukozal hasar (H&E boyama) ve mast hücre degranülasyonu (dominici boyama) değerlendirildi.
