Obezite tedavisi oksidatif stresi düzeltmede ne kadar etkili? İlaçlar arasında fark var mı?

Abstract

Obezite; neden olduğu pek çok komplikasyon nedeniyle hem yaşam süresini kısaltır hem de kalitesini azaltır. Mortaliteyi artıran en önemli komplikasyonlar kardiyovasküler sistem ile ilgili olanlardır. Son zamanlarda lipid peroksidasyonu sonucu oluşan oksidatif stres kardiyo-vasküler bir risk olarak kabul edilmektedir. Çalışmamızda kilo kaybı ile lipid profili, insülin direnci, peroksidasyon ürünü malondialdehit(MDA-oksidan) ve aterosklerozda koruyucu rol üstlendiği bildirilen Paraoksonaz-1(PON1-antioksidan) düzeyleri arasındaki ilişkiyi araştırmayı ve böylece oksidatif stresdeki değişimi belirlemeyi amaçladık. Materyal ve Metot: 2005 yılı Ağustos ayı ile 2008 Şubat ayı arasında İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Turgut Özal Tıp Merkezi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Polikliniğine obezite nedeniyle başvuran hastalar çalışma için ön değerlendirmeye alındı. Çalışmaya toplam 103 hasta (14'ü erkek, 89'u kadın) alındı. Karaciğer ve böbrek fonksiyon testleri anormal olan hastalar çalışmaya alınmadı. Hastalar uygun diyetle beraber 2 gruba ayrıldı. Orlistat 3x120 mgr ve sibutramin 1x15 mgr verildi. 3. ay kontrolleri değerlendirildi. Bulgular: Orlistat ve sibutramin ilaç tedavisi alan hastaların başlangıç ve 3. ay kontrollerindeki kilo, BKİ, bel, kalça değerlerinde anlamlı değişiklikler tespit edildi. İlave olarak sistolik- diastolik basınç, lipid düzeyleri, insülin direnci üzerindeki anlamlı düzelmeler tespit edildi. Oksidan (MDA) düzeyinde azalma ve Antioksidan(PON) düzeylerinde artış her iki ilaç ta da benzer ve anlamlı idi. Sonuç: Antiobezite tedavisi ile sağlanan kilo kaybı; kullanılan ilaçlardan bağımsız olarak peroksidasyon ürünü MDA(oksidan) azaltıp ve paraoksonaz-1(antioksidan) düzeylerini artırarak oksidatif stresi azaltmaktadır.