Pars Plana Vitrektomide başarıyı etkileyen faktörler

Abstract

Değişik nedenlerle pars plana vitrektomi (PPV) yapılan olgularda anatomik ve fonksiyonel başarıyı etkileyebilecek preoperatif, peroperatif ve postoperatif faktörleri değerlendirmek. Gereç Yöntem: Kasım 2006 - Nisan 2009 tarihleri arasında İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi, Turgut Özal Tıp Merkezi, Göz Hastalıkları Kliniğin'de çeşitli nedenlere bağlı olarak PPV yapılan ve ameliyat sonrası en az 6, en çok 26 ay olmak üzere ortalama 13,6±6,3 ay takip edilen 210 olgunun 214 gözü çalışmaya dâhil edildi. Olgular tanılarına göre, yırtıklı retina dekolmanı (YRD), proliferatif diyabetik retinopati (PDR), diyabet dışı nedenlere bağlı gelişen vitreus kanaması (VK), katarakt cerrahisinin komplikasyonu olarak vitreusa düşen nükleus parçası, katarakt cerrahisi sırasında ya da sonrasında vitreus içerisine düşen göz içi lens (GİL), göz içi yabancı cisim (GİYC), asteroid hiyalozis ve maküler delik olmak üzere gruplara ayrılarak cerrahi başarıyı etkileyebilecek faktörler değerlendirildi. Bulgular: YRD'de anatomik başarı primer cerrahi sonrası % 85.3, tekrarlayan cerrahiler sonucunda % 95.1, tekrarlayan cerrahiler sonrası nihai dönemde fonksiyonel başarı % 70.7 olarak tespit edildi. Proliferatif vitreoretinopati (PVR) olmayan olgular değerlendirildiğinde % 96.2 anatomik başarı sağlanırken, % 83 fonksiyonel başarı sağlandı. Semptomların başlamasını takiben ilk 10 günde opere edilen olguların % 95'inde anatomik başarı, % 100'ünde fonksiyonel başarı, 30 günden sonra ameliyat edilenlerin ise % 45.4'ünde anatomik başarı % 9'unda fonksiyonel başarı sağlandı. Makülası dekole olan olguların % 84,2'sinde anatomik başarı, % 65,7'sinde fonksiyonel başarı, makülası dekole olmayan olgularda % 100'ünde anatomik, % 91.6'sında fonksiyonel başarı sağlandı. Başvuru en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EDGK) 0.05'in altında olan olguların % 62'sinde, 0.05 ve üzeri olan olguların % 91,6'sında EDGK'de artış meydana geldi. Fakik olgularda % 90.2, psodofaklarda % 78.7, afaklarda ise % 75 anatomik başarı sağlandı.PDR'li olgularda sadece VK olan olgularda % 80 anatomik başarı sağlanırken, TRD, ERM ve VMT olan olgularda anatomik başarı oranları sırasıyla % 61.5, % 71.4 ve % 71.4 olarak tespit edildi. PDR'li olgularda sadece VK olan olgularda % 81.8 fonksiyonel başarı sağlanırken, TRD, ERM ve VMT olan olgularda fonksiyonel başarı sırasıyla % 46.1, % 71.4 ve % 71.4 olarak tespit edildi. Diyabet dışı ek sistemik hastalığı olanlarda anatomik başarı % 70, olmayanlarda % 92, ek sistemik hastalığı olanlarda fonksiyonel başarı % 73.3, olmayanlarda % 92.2 olarak tespit edildi. Ameliyat öncesi bevacizumab enjeksiyonu yapılan olgularda % 84.3, yapılmayanlarda % 64 anatomik başarı sağlandı. Santral retinal ven tıkanıklığı (SRVT), retina ven dal tıkanıklığı (RVDT), koroidal neovaskülarizasyon (KNV), arka vitreus dekolmanı (AVD), retinal makroanevrizma, Terson sendromu ve travma nedeniyle oluşan VK nedeniyle PPV uygulanan olgularda anatomik başarı oranları sırasıyla % 100, % 85.7, % 100, % 66.6, % 100, % 100, % 100 olarak tespit edilirken, KNV'li olgular hariç tüm olgularda EDGK'de artışı tespit edildi. Katarakt cerrahisinin komplikasyonu olarak vitreusa düşen nükleus parçası için PPV uygulanan ve ilk 7 gün içinde opere edilen olguların % 30'unda 0,5 ve üzeri, % 80'inde 0,1 ve üzeri EDGK tespit edilirken, 7. günden sonra opere edilen olguların % 16.6'sında 0.5 ve üzeri, % 33.3'ünde 0.1 ve üzeri EDGK tespit edildi. Yırtıklı RD nedeniyle opere edilen ve silikon yağı geri alınması yapılan 40 olgunun 4'ünde (% 10), PDR nedeniyle opere edilen ve silikon yağı geri alınması yapılan 33 olgunun 2'sinde (% 6) RD tespit edildi. Sonuç: YRD'de PVR varlığı, semptomların başlaması ile ameliyat arasında geçen sürenin uzun olması, makula dekolmanın varlığı ve süresi, ameliyat öncesi EDGK'nin düşük olması, olgunun psodofak ya da afak olması, cerrahi başarıyı olumsuz yönde etkilemektedir. PDR'li olgularda retinopatinin ciddiyeti, ileri yaş, diyabet dışında ek sistemik hastalık varlığı, DM süresi cerrahi başarıyı olumsuz yönde etkilemekteyken, ameliyat öncesi anti-VEBF enjeksiyonu, silikon yağı kullanılması cerrahi başarıyı olumlu yönde etkilemektedir. PPV sonrası ortaya çıkabilecek komplikasyonların iyi yönetilmesi cerrahi başarıyı artırmaktadır.