Zaman Yönetimi Eğitiminin Yönetici Hemşirelerin Yönetsel Stres ve Yaşam Doyumlarına Etkisi

Abstract

Amaç: Bu araştırma; yönetici hemşirelere verilen zaman yönetimi eğitiminin yönetici hemşirelerin yönetsel stres ve yaşam doyumları üzerine etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Materyal ve Metot: Araştırma, ön test- son test kontrol gruplu deneysel desende tasarlanmıştır. Araştırmanın evrenini, Adıyaman Eğitim ve Araştırma Hastanesinde ve İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezi'nde, görev yapan tüm yönetici hemşireler oluşturmaktadır (N=119). Veriler, 15 Ocak 2020- 13 Nisan 2020 tarihleri arasında toplanmıştır. Araştırmanın ön test verileri eğitim öncesinde, ara test verileri uygulamadan bir hafta sonra ve son test verileri ara testten bir ay sonra toplanmıştır. Deney ve kontrol grubunda veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu, Zaman Yönetimi Ölçeği, Yönetsel Stres Ölçeği ve Yaşam Doyumu Ölçeği kullanılmıştır. Örneklemdeki deney grubuna alınan yönetici hemşireler üç gruba ayrılmıştır. Her grup için belirlenen eğitim süresi 4,5 saat olup, bu süre 45 dakikalık 6 seansa ayrılmıştır. Eğitim günaşırı olacak şekilde üç gün, her bir gün için 2 seans eğitim yapılmıştır. Verilerin analizi için; ortalama, standart sapma, ki kare, tekrarlayan ölçümlerde varyans analizi, Bonferroni testi ve bağımsız gruplarda t-testi kullanılmıştır. Bulgular: Zaman yönetimi, yönetsel stres ve yaşam doyumu açısından; deney ve kontrol gruplarının ön test puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak önemli bir fark olmadığı; ancak zaman yönetimi eğitiminden sonra ölçülen ara ve son test puan ortalamalarında gruplar arasında istatistiksel olarak önemli fark olduğu saptanmıştır (p<0.05). Sonuç: Zaman yönetimi eğitiminin, yönetici hemşirelerin zaman yönetimi becerilerini ve yaşam doyumlarını arttırdığı, yönetsel streslerini azalttığı gözlenmiştir. Anahtar kelimeler: Zaman Yönetimi, Yönetsel Stres, Yaşam Doyumu, Yönetici Hemşire

Purpose: This study was conducted to examine the effects of time management training given to manager nurses on managerial stress and life satisfaction of manager nurses. Materials and Methods: The research was designed in an experimental design with pretest-posttest control groups. The scope of the study is composed of all manager nurses working in Adıyaman Training and Research Hospital and İnönü University Turgut Özal Medical Center (N = 119). The data were collected between 15 January 2020 and 13 April 2020. The pretest data of the research were collected before the training, the intermediate test data one week after the application, and the posttest data one month after the intermediate test. Personal Information Form, Time Management Scale, Managerial Stress Scale and Life Satisfaction Scale were used as data collection tools in the experimental and control groups. The manager nurses included in the experimental group in the sample were divided into three groups. The training period determined for each group is 4.5 hours and this period is divided into 6 sessions of 45 minutes. Training sessions were held every other day for three days, and 2 sessions for each day. For data analysis; mean, standard deviation, chi square, variance analysis, Bonferroni test and t-test in independent groups were used in repeated measures. Results: In terms of time management, managerial stress and life satisfaction; There was no statistically significant difference between the pre-test mean scores of the experimental and control groups; However, a statistically significant difference was found between the groups in the mean of intermediate and post-test scores measured after the time management training (p <0.05). Conclusion: The time management training an increase was observed the time management skills and life satisfaction of manager nurses and reduction in their managerial stress. Key words: Time Management, Managerial Stress, Life Satisfaction, Executive Nurse