Gençlik merkezlerine üye olan gençlerin atılganlık düzeylerinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırma Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğü’ne bağlı hizmet veren Gençlik Merkezlerine üye olan gençlerin atılganlık düzeylerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı türdeki araştırmanın evrenini Elazığ ve Malatya Gençlik Merkezlerinin aktif üyesi olan 1877 kişi oluştururken, örneklemi araştırmaya katılmayı kabul eden 297 kişi oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak anket formu ile A.S.Rathus (1977) tarafından geliştirilen Acar (1980) tarafından Türkçe uyarlaması yapılan Rathus Atılganlık Envanteri (RAE) kullanılmıştır. Veriler istatistik paket programında değerlendirilmiştir. Araştırmanın analizinde bağımsız gruplarda t testi ve tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Araştırmada gençlik merkezlerine üye olan gençlerin atılganlıklarının orta düzeyde (110.6±12.39) olduğu belirlenmiştir (Min. 76-Maks. 141). Analizler sonucunda Elazığ ve Malatya gençlik merkezlerine üye olan gençlerin atılganlık düzeylerinin yaşa göre anlamlı farklılık oluşturduğu belirlenmiş, 14-17 yaş grubunda yer alan gençlerin atılganlık düzeyinin diğer yaş gruplarındaki gençlerden daha düşük, eğitim düzeyine göre bakıldığında ise lisede okuyan gençlerin atılganlık düzeyinin üniversite okuyan gençlerden düşük olduğu görülmüştür. Araştırmaya katılan gençlerin cinsiyetlerine, gençlik merkezlerine gelme süreleri ve sıklığına, spor yapıp yapmama durumlarına göre atılganlık düzeyleri benzer dağılım göstermiştir.

This study aims to identify the levels of assertiveness of young people, who were members of the Youth Centers affiliated with the Provincial Directorate of Youth Welfare and Sports. The study population of this descriptive study consisted 1877 people who were active members of the Youth Center in the Provinces of Elazığ and Malatya, Turkey, and the sample consisted of 297 people who agree to participate in the research. Data were collected using a questionnaire developed by researchers and the Rathus Assertiveness Inventory developed by A.S. Rathus (1977), which was adapted to Turkish by Acar (1980). Data were evaluated by a statistical software package, and numbers, percentages and means were used for the analysis. One-way ANOVA and independent samples t-test was used in the analysis. In the study, the level of assertiveness of young members of the Youth Center was found to be moderate (110.6±12.39) (Min. 76-Max. 141). When examining the levels of assertiveness of the young people according to their demographic characteristics; a significant difference was found according to age, revealing that the level of assertiveness of the young people in the 14-17 age group was lower than of the young people in other age groups; and, considering the educational level, the levels of assertiveness of the young people in high school were found to be lower than of young people studying at university. The levels of assertiveness have a similar distribution in terms of surveyed young people's gender, their time in years spent in youth centers, frequency of their attendance, and whether they do sports.