The aim of this study is to make an assessment of being trained in the Turkish education system in terms of
progressive and traditional understandings and practices. The study sample is formed by 43 faculty members
working in Inonu University, Department of Education and 51 elementary school teachers and 47 secondary
school teachers working in the municipality of Malatya City Center that are selected randomly. In the study a
questionnaire consisting of 56 items that are prepared based on expert opinion was used as data collection tool
based. The questionnaire forms were applied to sample group by the researchers. In the analysis of the data,
about each item, the frequency and percentages of the opinions of teaching staff and the teachers are given in
the table. Kay-square (χ2) test was used to determine whether there is a significant difference between the
opinions of the teaching staff and teachers according to their education level and seniority. At the result of the
study, it is found that the individuals grown through school education should be useful for themselves and the
society, but the one within the education system cannot log out of the system as a quality product, theoretical
and practical knowledge should be made the students acquired in school education and training activities,
however, in these processes, there are problems in reaching high-level learning (analysis, synthesis, and
evaluation), although a student-centered teacher training is aimed, the methods and techniques in which the
teachers are active in the practices are not usually given up, there is a significant difference between the
opinions of lecturers and teachers in the 25 items of the questionnaire due to their level of education and there
is no significant difference between the opinions of lecturers and teachers according to their seniority in
general but there is a significant difference in the six items of the questionnaire.
Bu araştırmanın amacı, Türk Eğitim Sistemi içinde eğitilmiş olmanın, ilerlemeci ve geleneksel anlayışlar ile
uygulamalar yönünden bir değerlendirmesini yapmaktır. Araştırmanın örneklemini, rastgele olarak seçilen
İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesinde görev yapan 43 öğretim elemanı ile Malatya İl Merkezinde görev
yapan 51 ilköğretim öğretmeni ve 47 ortaöğretim öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı
olarak uzman görüşü alınarak hazırlanmış 56 maddeden oluşan anket kullanılmıştır. Anketin güvenirlik
derecesi .96 olarak bulunmuştur. Anket formları örneklem grubuna araştırmacılar tarafından uygulanmıştır.
Verilerin analizinde, her bir madde ile ilgili olarak öğretim elemanlarının ve öğretmenlerin görüşlerinin
frekans ve yüzdeleri tablo halinde verilmiştir. Görev yaptıkları öğretim kademesi ve mesleki kıdemlerine göre
öğretim elemanlarının ve yine aynı değişkenlere göre öğretmenlerin görüşleri arasında anlamlı bir fark olup
olmadığını belirlemek için kay-kare (χ2
)testi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda; okul eğitimi aracılığı ile
yetiştirilen bireylerin kendilerine ve topluma yararlı olmaları gerektiği, ancak eğitim sistemine giren kişinin
kaliteli bir ürün olarak sistemden çıkamadığı; öğrenciye okuldaki eğitim öğretim etkinlikleriyle teorik ve
pratik bilgiler kazandırılmasının gerektiği ancak, bu süreçlerde üst düzey öğrenmelere (analiz, sentez,
değerlendirme) ulaşılmada sorunlar olduğu; öğrenci merkezli bir eğitim amaçlanmasına rağmen
uygulamalarda öğretmenin aktif olduğu yöntem ve tekniklerden vazgeçilemediği; görev yaptıkları öğretim
kademesine göre anket maddelerinin 25’inde öğretim elemanı ve öğretmen görüşleri arasında anlamlı
farklılıklar olduğu; mesleki kıdemlerine göre öğretim elemanı ve öğretmen görüşleri arasında genelde anlamlı
farklılık olmadığı fakat ankette yer alan altı maddede anlamlı fark olduğu ortaya çıkmıştır.
