The aim of this correlational study was to examine the mediation of the self-esteem
in the relationships between the life satisfaction and marital satisfaction. The
participants of this study were 294 married individuals residing in the Adıyaman
province of Turkey, 41.8 % of whom (N=123) are male and 58.2 % of whom (N=171)
are female. Participants completed the Marital Life Scale developed by Tezer (1986
as cited in Çağ and Yıldırım, 2013, p. 16) which measures individuals' marital
satisfaction levels, Self-Esteem Scale developed by Rosenberg and adapted to Turkish
by Çuhadaroğlu (1986 as cited in Yıldız and Duy, 2015, p. 526-527) that measures
the self-esteem level and Life Satisfaction Scale developed by Diener et al. (1985)
and adapted to Turkish by Köker (1991) that used to assess life satisfaction level; and
the personal Information form that used to obtain socio-demographic information
about the participants. In the current study, descriptive statistics and the Pearson
product-moment correlation coefficients were reported. The effects of the model
tested by using statistically significant Ordinary Least Squares regression and
bootstrap method-based approach. According to the findings of the study, the
mediation self-esteem between the marital satisfaction and life satisfaction was
statistically significant (p<.001). The whole model was significant (F(5-288)= 36.71,
p<.001) and it was observed that it explained 39% of the total variance in the life
satisfaction. Self-esteem was positively associated with marital satisfaction and
considered one of the most important determinants of life satisfaction. The
dissemination of programs to improve the marital satisfaction and self-esteem are
recommended considering the results of the current study.
Bu ilişkisel nitelikteki araştırmanın amacı evli bireylerin evlilik doyumları ile yaşam
doyumları arasındaki ilişkide benlik saygısının aracı rolünün incelenmesidir.
Araştırmanın çalışma grubunu, Adıyaman ilinde ikamet eden, 123 (% 41.8) kadın ile
171 (% 58.2) erkek olmak üzere toplam 294 evli birey oluşturmuştur. Araştırmada
veri toplama araçları olarak, bireylerin evlilik doyum düzeylerini belirleyebilmek için
Tezer (1986; Akt. Çağ ve Yıldırım, 2013, s. 16) tarafından geliştirilen Evlilik Yaşam
Ölçeği, benlik saygısı düzeyini belirleyebilmek için Rosenberg tarafından geliştirilen
ve Çuhadaroğlu (1986; Akt. Yıldız ve Duy, 2015, s. 526-527) tarafından Türkçeye
uyarlanan Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği, yaşam doyumu düzeyini belirleyebilmek
için ise Diener ve diğ. (1985) tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Köker (1991)
tarafından gerçekleştirilen Yaşam Doyumu Ölçeği ve sosyo-demografik bilgiler için
Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırmada, Pearson korelasyon analizi, betimsel
istatistikler ve test edilen modelin aracılık etkilerinin istatistiksel olarak önemli olup
olmadığı Sıradan En Küçük Kareler Regresyona dayalı yaklaşım ve Bootstrap Yöntemi
ile incelenmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre evlilik doyumu ile yaşam
doyumu arasında benlik saygısının aracılığı istatistiksel açıdan önemli (p<.001)
bulunmuştur. Tüm modelin anlamlı düzeyde olduğu (F(5-288)= 36.71, p<.001) ve
yaşam doyumundaki toplam varyansın % 39’unu açıkladığı görülmektedir. Benlik
saygısı, evlilik doyumu ile ilişkili ve yaşam doyumunun önemli belirleyicilerinden biri
olarak düşünülebilir. Evlilik doyumunu ve benlik saygısını arttırmaya yönelik
programların daha çok yaygınlaştırılması önerilebilir.
