RESİM GİBİ FOTOĞRAF

Abstract

Fotoğraf, sanat ortamını tetikleyen, sürekliliği sağlayan önemli güçlerden biridir. Fotoğrafın resim sanatından sonra bulunması, ilk ilişki kurduğu alanın resim sanatı olması ve ilk fotoğrafçıların çoğunun ressam olmasından dolayı resim sanatının, fotoğrafın plastik dilini etkilediği söylenebilir. Fotoğrafın özellikle resimselci fotoğraf denilen ilk evresinde bir sanat olduğunu kanıtlama çabası ile yapılan deneysel çalışmaların, daha çok resimsel bir etki yaratmak için olduğu bilinmektedir. Fotoğrafta resimselliğin temeli izlenimciliğe dayanmaktadır. Stieglitz, resimsel fotoğraf alanında başarılı isimlerden biriyken, Eugene Atget’nin fotoğraflarında kübist ve gelecekçi ressamların kullandığı yöntemlere başvurduğu görülmektedir. Fotoğrafın daha sonraki evrelerinde kendine özgü bir kimlik oluşturma çabası içine girmiş olmasının yanında resimsel dilden tamamen kopmadığı veya kopmak istemediği açıktır. Katerina Belkina’nın resim ve fotoğrafı birleştiren eserleri, Özlem Şimşek’in Türk sanat tarihinin tarihi tablolarındaki kadın temsillerini fotoğraflarında yeniden canlandırması, fotoğraf-resim etkileşiminin devam ettiğini göstermektedir. Bu çalışmada, fotoğraf resim yakınlaşmasına ve sanatçıların fotoğraflarında dijital teknolojiyi kullanarak resim ve fotoğrafı birleştiren eserlerine yer verilmiştir.