Özet:
Öz
Tarihi oldukça eskiye dayanan müzecilik, uzun yılar boyunca çok yavaş bir gelişme göstermiş; ancak geleneksel müzecilik anlayışının kabul görmesi ya da popülaritesinin artmasıyla toplum tarafından destek görmüştür. Bazı zamanlar insanlar için adeta bir mabet haline gelen müzeler, bir taraftan yüceltilerek ulaşılmaz bir değer haline getirilmiş, kimi zaman ise toplumun çok rağbet göstermediği yerler olmuştur. Uzun yıllar toplum tarafından ilgi görmeyen müzeler, giderek sosyal yaşamdan uzaklaşmış, böylelikle toplum tarafından kabul edilmeyen, tanınmayan, ziyaret edilmeyen kurumlar haline gelmişlerdir. Müzeler ile toplum arasında oluşan bu olumsuz atmosfer, 20. yüzyılla birlikte azalmaya başlamıştır. Nitekim 20. yüzyılda zirveye çıkan teknoloji ve bu teknolojinin müzelerde kullanılmaya başlaması, birtakım kolaylıkları ve buna bağlı olarak da, yenilikleri beraberinde getirmiştir. Bu doğrultuda oluşturulan ve sayıları giderek artan çağdaş müzeler, yaptıkları etkinliklerle ve kurdukları eğitim iş birlikleri ile çok kısa bir süre içinde tanınmış ve sıklıkla ziyaret edilmeye ve her geçen gün ziyaretçi sayılarını artırmaya devam etmişlerdir. Cinsiyet ve yaş gözetmeksizin ziyaretçi sayısındaki bu artışın, ülke, kent ya da mahalle ekonomisine ve sosyal hayata önemli katkı sağladığı ve sağlayacağı düşüncesinden yola çıkılarak hem yerel yönetimler hem de özel kurumlar tarafından çok sayıda çağdaş müze kurulmuş ve bunun neticesi olarak da müze turizmi ortaya çıkmıştır. Bu çalışmada, genel olarak çağdaş müzecilik anlayışı ve bu anlayışın getirisi olarak popülerleşen müze turizmi üzerinde durulmuştur.
