Özet:
Tanımlayıcı türde yapılan bu araştırma 2017-2018 eğitim-öğretim yılında, bir Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu İlk ve Acil Yardım Programı 2. sınıfında aktif öğrenim gören 62 öğrenci ile yapıldı. Veriler araştırmacılar tarafından hazırlanan veri formları kullanılarak, bahar yarıyıl sonu sınavı öncesinde, sınıf ortamında toplandı. Elde edilen verilerin analizleri bilgisayar ortamında frekans ve yüzdelik, ki kare analizi ile yapıldı. Sonuçlar %95'lik güven aralığında, anlamlılık p<0.05 düzeyinde değerlendirildi.Öğrencilerin; %83.9’u acil doğum durumunda doğuma yardım, %50’si defibrilatör kullanımı, %49.2’si endotrakeal entübasyon, %22.6’sı kardiyopulmoner resusitasyon, %21.3’ü kanama kontrolü, %19.4’ü kırık stabilizasyonu uygulama fırsatı bulmadıklarını ifade etti. Ayrıca; kardiyopulmoner resusitasyon uygulaması, defibrilatör kullanımı ve acil doğum uygulamasını, en az bir kere deneyimlemiş olan öğrencilerin, hiç uygulama deneyimi olmayan öğrencilere göre, bu konularda kendilerini anlamlı olarak yüksek oranlarda yeterli hissettikleri bulundu (p˂ 0.05).Bu bulgular doğrultusunda öğrencilerin uygulama imkanlarının arttırılması için gerekli düzenlemelerin yapılmasının, yeterli uygulama imkanı bulamadıkları konularda da maket ve/veya simülasyon üzerinde eğitim ortamlarının oluşturulmasının öğrencilerin eğitim ve yeterlilik düzeylerine olumlu katkı sağlayacağı düşünülmektedir.
