Özet:
Günümüz eğitim sisteminde özel eğitime gereksinim duyan çocuklar ile normal gelişim gösteren çocuklar aynı ortamlarda öğrenim görmektedir. Normal gelişim gösteren çocukların özel gereksinimli çocuklara bakışları ailelerinden etkilenmektedir. Bu araştırmanın amacı da özel gereksinimi olan çocukların ebeveynleri ile normal gelişim gösteren çocukların ebeveynlerinin özel eğitime bakış açısı ve metaforları arasında farklılık olup olmadığını tespit etmektir. Araştırmanın örneklemini özel gereksinimli 22 çocuğun anne babası ile normal gelişim gösteren 23 çocuğun anne babası olmak üzere toplamda 45 anne baba oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlar genel olarak incelendiğinde özel gereksinimli çocuğu olan anne babaların metaforları sıkıntı, eziyet, zorluk gibi olumsuz kavramlardan oluşurken; normal gelişim gösteren çocuğu olan anne babaların metaforlarının ise çiçek, huzur, mutluluk gibi olumlu kavramlardan oluştuğu tespit edilmiştir.
