Özet:
Bu çalışma Hemşirelik Esasları Dersi klinik uygulamasının öğrenci ve eğitimciler tarafından değerlendirilmesinin incelenmesi amacıyla tanımlayıcı tipte yapılmıştır. Bu araştırmanın örneklemini Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümü’nde Hemşirelik Esasları dersi alan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 98 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmanın verileri “Tanıtıcı Özellikler Formu” ve “Klinik Değerlendirme formu” kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzdelik, ortalama ve standart sapma, Paired Sample t Test, Wilcoxon Testi ve korelasyon analizi kullanılmıştır. Klinik uygulama toplam puan değerlendirmesinde öğrencilerin verdiği notların puan ortalamasının (85,10±7,99), eğitimcilerin verdiği notların puan ortalamasından (82,68±7,87) yüksek olduğu ve farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptanmıştır (p<0,05). Hastaya sistematik yaklaşımla bakım verebilme değerlendirmesinde öz değerlendirme ile eğitimcilerin değerlendirmesi arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptanmıştır (p<0,05). Klinik uygulamaya zamanında gelme/gitme değerlendirmesinde eğitimci ile öz değerlendirme arasında pozitif yönde zayıf düzeyde bir ilişki belirlenmiştir (p<0,05). Bu araştırma sonucunda klinik uygulama toplam puan değerlendirilmesinde ve hastaya sistematik yaklaşımla bakım verebilme değerlendirilmesinde eğitimci ve öz değerlendirme arasında anlamlı bir fark olduğu belirlenmiştir. Klinik uygulama toplam puan değerlendirilmesinde eğitimci ile öğrenci öz değerlendirmesi arasında anlamlı bir ilişki belirlenmemiştir. Klinik uygulamaya zamanında gelme gitme değerlendirmesinde eğitimci ile öğrenci öz değerlendirmesi arasında pozitif yönde zayıf düzeyde bir ilişki belirlenmiştir. Klinik uygulamalarda eğitimciler tarafından öğrencilerin öz değerlendirme yapmalarına fırsat tanınması önerilmektedir.
