Hermeneutik, günümüz sosyal bilimler metodolojisinde öne çıkmakta ve önemli bir tartışma alanı haline gelmektedir. Çünkü hermeneutik, sosyal bilimlerde egemen olan pozitivist bilim paradigması karşısında alternatif bir bilim paradigması olmaya başlamıştır. İşte, bu nedenle tezimizde Hans-Georg Gadamer'in hermeneutik anlayışı üzerine yoğunlaşılmış, onun sosyolojideki metodolojik problemlerin çözümüne sağlayacağı katkılar ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Bu amaca dönük olarak, Gadamer'in hermeneutiğe dair görüşleri sorgulanmış, kendisinden önceki hermeneutikçilerden pek çok açıdan farklılık gösterdiği ve hermeneutik geleneğe yeni kazanımlar sağladığı görülmüştür. Gadamer, bilimselliği belli bir yöntemin takip edilmesine bağlı kılmayarak, kendisinden önceki hermeneutikçiler gibi onu sadece sosyal bilimler açısından ele almamış ve kullanım alanını oldukça genişletmiştir. Yöntem tartışmaları içine sıkıştırılan hermeneutik, Gadamer'de, sosyal bilim ve doğa bilim tecrübesi arasında ayrım yapmadan, insanın içinde olduğu her tecrübenin zeminini oluşturan bir dayanak noktası haline getirilmiştir. Gadamer, hermeneutiği sadece sosyal bilimleri değil, doğa bilimlerini de içine alacak şekilde geniş bir yapıya kavuşturmuş, anlama ve yorumlama edimini insanî tecrübe ediş tarzının her formunda kendisini gösteren bir realite olarak kurgulamıştır. Neticede, tezimiz, Gadamerci hermeneutiğin bir yöntem olmanın ötesinde, insanın her türlü anlama faaliyetinde başat olan ve bu yönüyle insanî tecrübe alanlarını bilimsel faaliyet altında ayırmadan, aynı çatı altında birleştirecek bir yorumlama karakterine haiz olduğunu gösterme amacında olmuştur. Araştırmamız, sosyal bilimlerde hermeneutiğin kullanıma ilişkin farklı bir perspektif kazandırabildiği ölçüde bu amacına ulaşmış olacaktır.
Hermeneutics has become prominent in the methodology of social sciences in this day and is becoming an important argumentative area of inquiry. This is because hermeneutics, contra positivistic paradigm of science, offers an alternative paradigm of science. For this reason the present work concentrates on Hans-Georg Gadamer?s conception of hermeneutics and tries to reveal his possible contributions to the solution of the methodological problems encountered in sociology. For this reason, the view of Gadamer has been interrogated and it is seen that Gadamer has lots of differences from his antecedents and he also contributed new acquisitions to the tradition of the hermeneutics. Namely, like his formers, Gadamer claimed that scienticism has not only a method, but also he didn?t talk about from the angle of the social scienticism angle of hermeneutics and he has widened its field of usage. Hermeneutics which is confined in the method argument, by not making discrimination between the social science and the natural science has been brought to the state which forms the ground of any experience. By dealing not only with the social sciences but also natural sciences, Gadamer tried to develop an extensive construction for the hermeneutics. And he conceived meaning and interpretation as a reality which show itself in any form of human experience. In consequence, the aim of our thesis is not only to show the Gadamerian hemeneutics as a method, but also we wanted to show that it is dominant in any kind of activitity of human understanding and, in this aspect, without taking fields of human experience out of the limits of scientific work, Gadamerian hermeneutics with its power of interpretation manages to combine both sides. This study try to develop a different perspective related to the usage of the hermeneutics and as long as that is attained and at that time this thesis would be considered to have achieved its main objective.
