Tarımın önemi, tarım kesiminin üstlendiği görevlerden kaynaklanmaktadır. İnsanoğlunun beslenme gereksinimini karşılamak tarımın en önemli işlevi olup, bunu sanayi kesimine hammadde üretmek, mili gelir, dış satım ve istihdama olan desteğiyle ülkenin kalkınmasına katkı sağlamak, toplum sağlığını korumak ve çevresel (ekolojik) dengeye katkıda bulunmak gibi pek çok görev izlemektedir. Tüm bu görevlerinden dolayı tarım sadece ekonomik bir etkinlik olmaktan çıkmış, sosyal ve kültürel önemi olan toplumsal bir süreç halini almıştır.Tarihsel süreçte ülkeler, gerek sosyal, gerekse stratejik kaygılarla gıda güvenliklerini sağlayabilmek için çeşitli tarımsal politikalar uygulamışlardır. Küreselleşme süreciyle birlikte gelişmiş ülkelerce uygulanan ve az gelişmiş ve gelişmekte olan ülke tarımlarını hedef alan müdahaleci politikalar sonrasında bu ülkelerin tarımları ciddi sorunlarla karşı karşıya bırakılmıştır. Ülkemiz de gelişmekte olan bir ülke olarak tarım konusunda kendi kendine yetme özelliğini kaybetmiş, yapısal sorunlarını halletmeden ve hazırlığını tamamlamadan küresel sürece eklemlenmiştir.Tarihsel sürece bakıldığında; II. Dünya Savaşı'yla birlikte başlayan tarım kesimine yönelik koruyucu politikaların, sosyal devlet anlayışı gereği 1980'lere kadar uygulandığı, 1980 sonrası dönemde ise yerini büyük ölçüde dış dinamiklerden kaynaklanan, ulus devleti hedef alan ve tarım kesimini yıpratmaya yönelik politikalara bıraktığı görülmektedir. Bu nedenle 1980 sonrası süreçte tarım sektörü yapısal sorunlarının yanında pek çok olumsuzlukla karşı karşıya kalmış ve çöküş sürecine girmiştir.Bu araştırmada 1980'den günümüze Türk tarımının geldiği nokta ortaya konulmakta, küresel sermayenin uygulayıcısı konumundaki Uluslararası Para Fonu, Dünya Bankası, Dünya Ticaret Örgütü ve Avrupa Birliği ile ilişkiler; müzakereler ve belgeler ışığında irdelenmektedir. Ayrıca araştırmanın ilerleyen bölümlerinde tarım kesiminin sorunları ve bu sorunlara yönelik geliştirilen çözüm önerilerine yer verilmekte, ulusal tarım politikasının gerekliliği ve Türkiye'de uygulanması önerilen ?sürdürülebilir köylü tarımcılığı? üretim modeli üzerinde durulmaktadır.
Importance of the agriculture arises from duties of agricultural society. Meeting humanity?s need of being fed is the most important function in the history and there are many duties following that such as producing raw materials to industry, national income, making contribution to development of the country with support to external sales and employment, protecting society?s health and making contribution to ecological balance. Due to all these duties, agriculture is no more only an economical event, it is also a process which has social and cultural importance.In the history, countries implemeted different agricultural policies in order to secure their food safety with social and strategical concerns. After interventionist policies targeting less developed and developing countries? national agricultures implemented by developed countries with the process of globalization caused these countries to face serious problems regarding their agriculture. Also as a developing country, Turkey, has lost the ability to meet its? demands on its own, and joined to the global process without completing its preparation and solving all structural problems.When the historical process is considered, it can be seen that protective policies for agricultural society according to social state understanding was implemented until 1980s starting from the World War II and after 1980?s it is replaced with policies which are for damaging the agricultural society and targeting the national state arising from mostly external dynamics. So, in the post 1980 period, the agriculture sector faced with many negative effects as well as structural problems and entered to the collapse period.In this research, the point where Turkish agriculture is at since 1980 has indicated and relations and negotiations with International Monetary Fund, The World Bank, World Trade Organization and European Union, are examined in the light of documents. In further parts of this research, problems of agricultural society and solutions for these problems are included, necessity of national agriculture policy and ?sustainable villager agriculture? production model which is planned to be implemented in Turkey are described.
