Klinik alanlarda çalışan hemşirelerin tükenmişlik düzeyleri ve öz etkililikle ilişkisinin belirlenmesi

Abstract

Araştırma Klinik Alanlarda Çalışan Hemşirelerin Tükenmişlik Düzeyleri ve Öz Etkililikle İlişkisinin Belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapıldı. Araştırmanın evreni 792 hemşireden oluşmakta, örneklem seçimine gidilmeden 392 hemşire üzerinde araştırma yapıldı. Araştırmanın verileri, Kişisel Bilgi Formu, Maslach Tükenmişlik Ölçeği (MTÖ) ve Algılanan Genel Öz Etkililik formları kullanılarak 20.11-15.12.2013 tarihleri arasında araştırmacı tarafından İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezi Araştırma Hastanesi’nde toplandı. Araştırma sonucunda elde edilen veriler, sayı ve yüzdelik Oneway Anova Testi, t testi ve Kruskal Wallis varyans testleri kullanılarak değerlendirildi. Araştırma bulgularına göre hemşirelerin; cinsiyet, mesleki çalışma süreleri, çalışma sistemi, ekonomik durum, mesleği isteyerek seçme durumu, mesleği değiştirme durumu, üniversite hastanesinden başka bir yerde çalışma düşüncesi, uyku problemi yaşama durumu ve mesleki problemlerin özel hayatına etkisi durumlarında tükenmişliğe neden olduğu saptandı. Orta düzeyde duygusal tükenme (22.61± 6.64), duyarsızlaşma (8.48±4.02) , düşük kişisel başarı (20.10±4.43) ve orta düzeyde algılanan genel öz etkililik (28.55±5.54) durumları tespit edildi. Bu sonuçlara göre, hemşirelerin duygusal tükenme ve duyarsızlaşma da orta düzeyde tükenmişlik yaşadıkları bu durumun kişisel başarılarını olumsuz etkilediği tespit edilmiştir. Algılanan öz etkililik azaldıkça duygusal tükenme ve duyarsızlaşmanın arttığı, algılanan öz etkililik arttıkça kişisel başarının arttığı saptandı.