Propolis, arıların kovanlarını korumak için ürettiği bir karışım olup biyolojik özellikleri nedeniyle çok yönlü kullanım alanlarına sahiptir. Propolisin kimyasal içeriği üretildiği bölgenin coğrafik özelliğine göre tamamen değişmektedir. Son yıllarda bitkisel kaynaklı uçucu yağlara ve onların biyolojik etkilerinin araştırılmasına büyük bir ilgi vardır. Bu bağlamda çalışma Anadolu'nun farklı illerinden (Ankara, Bingöl, Kastamonu, Kırklareli, Konya, Malatya, Muğla ve Osmaniye) temin edilen propolis örneklerinden elde edilen uçucu yağların kimyasal içeriği ve in vitro antikanser özelliklerinin belirlenmesini içermektedir. Propolis uçucu yağ bileşenleri GC-MS ile belirlenmiş olup en fazla belirlenen uçucu yağ bileşenleri sırasıyla, Ankara'da kurkumen (%24,90), Bingöl'de α-bisabolol (%9,44), Kastamonu'da δ-selinen (%7,54), Kırklareli'nde α-bisabolol (%25,45), Konya'da ɣ-selinen (% 19,88), Malatya'da naftalin-1,2,3,4-tetrahidro-1,6-dimetil-4-(1-metiletil) (%1,54), Muğla'da β-pinen (%16,11) ve Osmaniye'de cembrene (%0,59) olarak tespit edilmiştir. MCF-7 meme kanser hücresinde antikanser özellikleri incelenen propolis uçucu yağlarının IC50 değerleri 108,61-751,40 ve IC30 değerleri 44,89-411,84 µg/mL aralığında tespit edilmiştir. En düşük IC30 ve IC50 değeri Konya iline ait propolis uçucu yağlarında sırasıyla 44,89 ve 108,61 µg/mL olarak hesaplanmıştır. Bu sonuçlara göre en yüksek antikanser aktiviteyi Konya iline ait propolis uçucu yağlarının sergilediği belirlenmiştir. Bu aktivitede sadece Konya ili propolis uçucu yağlarında yüksek oranda tespit edilen ɣ-selinen (%19,88) bileşiğinin önemli katkı sağladığı düşünülmektedir. Sonuç olarak propolis içeriğinin toplanma bölgesine göre farklılık göstermesi uçucu yağ çeşitlerinin ve oranlarının da farklanmasına yol açmıştır. Ayrıca bu çalışma ile Anadolu propolislerine ait uçucu yağların antikanserojen aktivitesi ve içerik ilişkisi ortaya konmuştur.
Propolis, a mixture produced by bees to protect their hives, has multiple uses due to its biological characteristics. Chemical composition of propolis completely varies according to the geographical features of the area is produced. In recent years, there are great interest for plant-derived essential oil and investigation of their biological activity. In this context, this study consist of the determination of chemical content and in vitro anticancer properties of essential oils derived from propolis samples supplied from different city of Anatolia (Ankara, Bingöl, Kastamonu, Kırklareli, Konya, Malatya, Muğla and Osmaniye). Maximally measured essential oil components of propolis were determined by using GC-MS as curcumene (24.90%) in Ankara, α-bisabolol (9.44%) in Bingol, δ-selinene (% 7.54) in Kastamonu, α-bisabolol (25.45%) in Kırklareli, ɣ-selinene (19.88%) in Konya, naphthalene-1,2,3,4-tetrahydro-1,6 dimethyl-4- (1-methylethyl) (1.54%) in Malatya, β-pinene (16.11%) in Muğla and cembrene (0.59%) in Osmaniye, respectively. IC50 values range from 108.61 to 751.40 µg/ml and IC30 values range from 44.89 to 411.84 µg/mL of propolis essential oils were determined form MCF-7 breast cancer cells for anticancer properties. The lowest IC30 and IC50 values were calculated for essential oils of Konya propolis as 44.89 and 108.61µg/mL, respectively. According to these results, the highest anticancer activity was determined from essential oil of Konya propolis. In this activity, it is considered that ɣ-selinene (19.88%) only detected from essential oil of Konya propolis has an important contribution. As a result of, difference of the propolis content according to collecting area has led to differentiation of the types and proportions of essential oil. In addition, the anticancer activity of essential oils of the Anatolian propolis and content relationship has been revealed by this study.
