Puberfoni tanısı konan hastalarda tedavi
sonuçları değerlendirildi ve bu hastalar için bir tedavi
şeması oluşturulması hedeflendi.
Hastalar ve Yöntemler: Puberfoni tanısı konan
16 erkek hastada (ort. yaş 21.5; dağılım 16-34) ses
terapisi (3-10 seans) uygulandı. On iki hastada ses
sorununun algısal ve akustik analizi yapıldı. Algısal
değerlendirme Ses Değerlendirme Formu (SDF) ve
videolarengostroboskopi (VLS) ile, akustik değerlendirmede
ise F0 (temel frekans), jitter, shimmer
ve NNE (normalize gürültü enerjisi) parametreleri
kullanıldı.
Bulgular: Tedavi sonrasında SDF skorları belirgin
iyileşme gösterdi (tüm skorlarda p=0.001).
Videolarengostroboskopide vokal kordlarda titreşim
şekli ve mukozal dalga hareketindeki düzelme anlamlı
bulundu (sırasıyla p=0.004, p=0.002). Akustik parametrelerde,
sadece ortalama F0 değerindeki değişim
(tedavi öncesi 246 Hz; tedavi sonrası 134 Hz) anlamlı
bulundu (p=0.001). İki hastada temel frekansın sabitlenmesi
gerçekleşmedi, bu hastalardan birine cerrahi
tedavi olarak tip III tiroplasti yapıldı.
Sonuç: Puberfoni tedavisinde karşılaşılan esas
güçlükler, ulaşılan F0’ın sabitlenmesi ve frekans aralığının
genişletilmesidir. Puberfonide tedavi şemasının
basamaklar halinde uygulanması hastalığın
ve tedavisinin değerlendirilmesine daha objektif bir
yaklaşım getirmektedir.
Objectives: We evaluated the results of treatment
for puberphonia and aimed to develop a treatment
algorithm for patients with puberphonia.
Patients and Methods: Sixteen male patients
(mean age 21.5 years; range 16 to 34 years) with
puberphonia underwent voice therapy (3-10 sessions).
Perceptual and acoustic analyses of vocal
quality were performed in 12 patients. Perceptual
analysis included the Voice Handicap Index (VHI)
and videolaryngostroboscopy (VLS) and acoustic
evaluations included F0 (fundamental frequency), jitter,
shimmer, and NNE (normalized noise energy).
Results: Following voice therapy, all scores of the
VHI showed significant improvements (p=0.001).
There was a significant improvement in vibratory pattern
and mucosal wave of vocal cords in VLS evaluation
(p=0.004 and p=0.002, respectively). Among
acoustic parameters, only the mean F0 showed a significant
change from 246 Hz to 134 Hz after treatment
(p=0.001). Stabilization of F0 could not be achieved
in two patients, one of whom underwent type III thyroplasty.
Conclusion: The main difficulties encountered in
the treatment of puberphonia include stabilization of
the attained F0 and widening the frequency range.
Implementation of the treatment algorithm through a
step-by-step approach provides an objective way of
assessing the disease and its management.
