Özet:
Türk Hukukuna göre bankaların anonim şirket şeklinde kurulması mecburidir
(BankK m. 7, f. I-a.). Yönetici ibaresiyle ifade edilen; bankanın yönetim kurulu üyeleri,
denetim komitesi, kredi komitesinin başkan ve üyeleri, genel müdür, genel müdür
yardımcıları ve genel müdür yardımcıları ile birlikte imzaya yetkili banka çalışanlarıdır.
Banka yöneticilerinin bankacılık faaliyetinden doğan sorumluluklarının kanunla
düzenlenmesi azami önem taşımaktadır. Banka yöneticilerinin bankacılık faaliyetinden
doğan sorumlulukları iki kaynakta düzenlenmiştir. Bu kaynaklardan ilki, Bankacılık
Kanununun (BankK) münhasıran 110. maddesidir. Bu maddeye göre; Yöneticilerin kanuna
aykırı karar ve işlemleri sebebi ile bankanın Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu’na (Fon)
devredilmesi veya banka faaliyet izninin kaldırılması durumlarında, yöneticiye, verdiği
zararla sınırlı olmak üzere şahsi sorumluluk yüklenip, ayrıca yöneticinin iflasına karar
verilebilir. Yöneticilerin sorumluluklarını düzenleyen ikinci kaynak ise; Türk Ticaret
Kanununun (TTK) 553 ve devamı hükümleridir. Bu hükümlerden TTK m. 557’de yeni bir
prensip olarak Kanuna getirilen farklılaştırılmış teselsül sorumluluğu düzenlenmektedir.
Bu prensip ile yöneticiye, şahsi indirime ilişkin itiraz sebeplerini, ortaklık, ortaklık
paydaşları ve alacaklılara karşı ileri sürme hakkı tanınmıştır. Bu iki hükmü uygularken
dikkatli analiz yapılmalı ve banka yöneticilerin sorumluluk sınırları dikkatli çizilmelidir.
Bu makalede BankK m. 110’da düzenlenen, zararla sınırlı şahsi sorumluluk ve buna bağlı
iflas ile TTK m. 557’de düzenlenen farklılaştırılmış teselsül arasındaki ilişki ortaya
konmaya çalışılmıştır.