Özet:
Çağdaş Türk Resim Sanatı ve Eğitimi incelendiğinde, neredeyse bütün sürecin Batı etkisinde geliştiği
görülebilir. Türk eğitim kurumlarının sanat eğitimi alanında sanat akımları ve etkinliklerinde öncü olduğu için
Batı Sanatı “evrensel sanat” olarak ele alınmaktadır. Bu doğrultuda, çağdaş tabir edilen serüveni boyunca
Türk sanatı ve sanat eğitimi gerçek anlamda evrenselleşmiş midir? 21. Yüzyılda, yine genellikle Batı’da
gerçekleşen büyük sanat olayları (bienaller, trienaller, fuarlar…) incelendiğinde ise kültür kavramının
önemsendiği, yerel ve evrenselin, geleneksel ve modernin bir sentez oluşturmasının değerli olduğu
anlaşılmaktadır. Aynı şekilde, Türkiye içinden de, Türk kültür ve yaşayışını konu alan sanat çalışmalarının
dünyadaki sanat etkinliklerinde daha fazla yer aldığı dikkat çekmektedir. Fakat Çağdaş Türk sanatında
geleneksel Türk kültüründen uzaklaşılarak (bazı çabalar ve istisnalar elbette ki bulunmaktadır), Batı etkisinde
kalındığı kabul edilirse, ortada ironik bir durumun varlığından söz edilebilir. Bu çalışmada, geleneksel ve
yerel kültürden beslenen değerlerin, evrensel ve çağdaş olanla etkileşimi için Türkiye’deki sanat eğitimi
içindeki durumun vurgulanması ve öneriler getirilmesi amaçlanmaktadır. Yöntem olarak 2017 yılında Venedik
Bienalinde yer alan ve dünya sanatında gelenekten beslenerek ortaya çıkan çağdaş sanat çalışmaları
incelenmiştir. Bu bağlamda özellikle Uzak Doğu ülkelerinin çalışmaları üzerinde durulmuştur. Sonuç ve
Tartışma’da ise, Türkiye’deki sanat yapma ve sanat eğitimi süreçlerinde geleneksel ve çağdaşın
sentezlenebilmesi için bazı fikir önerileri sunulmuştur.
