Yerellik ve gelenekten beslenen evrensel-çağdaş sanat anlayışı

Abstract

Çağdaş Türk Resim Sanatı ve Eğitimi incelendiğinde, neredeyse bütün sürecin Batı etkisinde geliştiği görülebilir. Türk eğitim kurumlarının sanat eğitimi alanında sanat akımları ve etkinliklerinde öncü olduğu için Batı Sanatı “evrensel sanat” olarak ele alınmaktadır. Bu doğrultuda, çağdaş tabir edilen serüveni boyunca Türk sanatı ve sanat eğitimi gerçek anlamda evrenselleşmiş midir? 21. Yüzyılda, yine genellikle Batı’da gerçekleşen büyük sanat olayları (bienaller, trienaller, fuarlar…) incelendiğinde ise kültür kavramının önemsendiği, yerel ve evrenselin, geleneksel ve modernin bir sentez oluşturmasının değerli olduğu anlaşılmaktadır. Aynı şekilde, Türkiye içinden de, Türk kültür ve yaşayışını konu alan sanat çalışmalarının dünyadaki sanat etkinliklerinde daha fazla yer aldığı dikkat çekmektedir. Fakat Çağdaş Türk sanatında geleneksel Türk kültüründen uzaklaşılarak (bazı çabalar ve istisnalar elbette ki bulunmaktadır), Batı etkisinde kalındığı kabul edilirse, ortada ironik bir durumun varlığından söz edilebilir. Bu çalışmada, geleneksel ve yerel kültürden beslenen değerlerin, evrensel ve çağdaş olanla etkileşimi için Türkiye’deki sanat eğitimi içindeki durumun vurgulanması ve öneriler getirilmesi amaçlanmaktadır. Yöntem olarak 2017 yılında Venedik Bienalinde yer alan ve dünya sanatında gelenekten beslenerek ortaya çıkan çağdaş sanat çalışmaları incelenmiştir. Bu bağlamda özellikle Uzak Doğu ülkelerinin çalışmaları üzerinde durulmuştur. Sonuç ve Tartışma’da ise, Türkiye’deki sanat yapma ve sanat eğitimi süreçlerinde geleneksel ve çağdaşın sentezlenebilmesi için bazı fikir önerileri sunulmuştur.