Özet:
Kant 18. yüzyıl Aydınlanma Dönemin en önemli düşünürüdür. Bu çalışmamızda, başlıkta da anlaşıldığı
gibi Kant’ın Ahlak Delili ve bu delilin temellendirme meselesi tartışılacaktır. Kant kendinden önceki
filozoflardan farklı olarak ahlaktan hareketle Tanrı’nın varlığını temellendirmeye çalışmıştır. Kant saf
aklın eleştirisinde antinomi olarak ileri sürmüş olduğu Tanrı’nın varlığı, özgürlük ve ölümsüzlük ideler’in
bir bilgi meselesi olmadığını bunlar hakkında bir bilgi edinemeyeceğini ileri sürmüştür. Fakat patrik
aklın eleştirisinde bu ideleri somutlaştırma çabasına girmiştir. Kant’a göre bizler teorik akıl ile değil
ancak pratik akılla bu ideleri kavramamız mümkündür. Kant’ göre fenomen ile numen arasındaki geçişi
sağlayacak temel ide ‘özgürlük’dur. Özgürlük aynı zamanda Tanrı ve Ruhun Ölümsüzlüğü için bir
olanak sağlamaktadır. Kant ‘en yüksek iyi’nin nasıl gerçekleşeceğini ve ahlak ile mutluluk arasındaki
ilişkiyi ele alarak ‘Ahlak Delili’ni temellendirmeye çalışmıştır.