Dehşet yönetimi kuramı bağlamında COVID-19 salgını hakkında psikososyal bir değerlendirme

Abstract

Covid-19 salgını nedeniyle insanoğlu önleyemediği,korunamadığı, çaresiz kaldığı bir durumla karşı karşıyagelerek dehşet duygusuna kapıldı. Karşılaştığı tehditlebaşa çıkmaya çalışırken uygun olmayan birçok yola dabaşvurdu. Kimileri virüsten aşırı önlem alarak korunmayaçalışırken, kimileri tehdidi yok sayarak normal rutinlerinisürdürmekte ısrarcı oldular. Salgının ölüm tehdidininazaldığı ikinci aşamasına gelindiğinde psikososyal sorunlarda artış gözlenmeye başladı. Bu gözden geçirme yazısıDehşet Yönetimi Kuramından yola çıkarak bu işlevselolmayan davranışları anlama çabasıyla kaleme alındı. Sözkonusu kuram ölümlülük belirginleştikçe ortaya çıkandehşet duygusundan kurtulma güdüsünün insandavranışlarını nasıl etkilediği konusuna benlik saygısı vekültürel dünya görüşü bağlamında bir bakış açısısunmaktadır. Kurama göre ölüm farkındalığınıbelirginleştiren olayların yaşattığı dehşet duygusuylabaşa çıkmak için insanlar yakın ve uzak vadede bilinçli vebilinçdışı birçok başa çıkma yoluna yönelirler. Yakınsavunmalar akıldışı, hızlı ve otomatik mekanizmalarken,uzak savunmalar bireyin kültürel dünya görüşünü savunma ve benlik saygısını arttırma yönündeki çabalardır.

Because of the Covid-19 pandemic, human beings were faced with a feeling of terror that they could not prevent, could not be protected, and were desperate. While trying to deal with the threat they faced, they resorted to many inappropriate ways. Some have tried to overprotect from viruses, while others have insisted on maintaining their normal routine and ignoring the threat. In the second stage of the pandemic, where the threat of death decreased, an increase in psychosocial problems began to be observed. This review is written to understand these dysfunctional behaviors according to Terror Management Theory. This theory provides insight into how human behavior is affected in terms of self-esteem and cultural worldview when mortality salience arises. According to this theory, people resort to conscious and unconscious proximal and distal defenses in the face of the mortality salience. While proximal defenses are irrational, rapid, and automatic mechanisms, distal defenses are efforts to defend the individual's cultural worldview and increase self-esteem.