Amaç: Çalışmamızın amacı bifosfonat uygulanan ve diş çekimi yapılan ratlarda sistemik ve lokal melatonin uygulamasının çekim soket iyileşmesi üzerine etkilerini histopatolojik ve immünohistokimyasal olarak incelemektir. Materyal ve Metot: Çalışmada 44 adet Wistar Albino cinsi rat kullanılmıştır. Denekler 11 rattan oluşan 4 gruba ayrılmıştır: Kontrol (K), Bifosfonat (BİF), Bifosfonat+Lokal Melatonin (BİF+LM), Bifosfonat+Sistemik Melatonin (BİF+SM). Kontrol grubu dışındaki tüm gruplara deneyin başından itibaren haftada 1 defa intraperitoneal olarak (0,4 mg/kg) zoledronik asit uygulanmıştır. Deneyin 28. gününde tüm deneklerin sol alt 1. büyük azı dişleri çekilmiştir. Lokal (1,2 mg) ve sistemik melatonin (10 mg/kg) diş çekimi sonrası hemen uygulanmaya başlanmıştır. Tüm denekler deneyin 56. günü sakrifiye edilmiştir. Deneklerin sol mandibulaları çıkartılıp histopatolojik olarak incelenmiştir. Elde edilen veriler istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Elde edilen bulgulara göre BİF+LM ve K gruplarındaki epitelizasyon BİF ve BİF+SM gruplarından istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulunmuştur (p=0.001, p=0.006, p<0.001, p<0.001). Osteonekroz değerlerinin K, BİF+LM ve BİF+SM gruplarında BİF grubundan, BİF+LM ve BİF+SM gruplarında ise K grubundan istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük olduğu saptanmıştır (p<0.001). K, BİF+LM ve BİF+SM gruplarının infalamasyon değerleri BİF grubundan istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük bulunmuştur (p<0.001, p=0.001, p=0.006). İmmünohistokimyasal incelemede osteokalsin değerlerinin K, BİF+LM ve BİF+SM gruplarında BİF grubundan, BİF+LM grubunda ise BİF+SM ve K gruplarında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptanmıştır (p<0.001, p<0.001, p=0.001, p=0.001, p=0.023). VEGF düzeylerinin K, BİF+LM ve BİF+SM gruplarında BİF grubundan istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek olduğu tespit edilmiştir (p<0.001). Sonuçlar: Elde ettiğimiz histopatolojik ve immünohistokimyasal bulguları değerlendirdiğimizde tüm gruplarda melatonin uygulamasının kemik iyileşmesindeki olumlu etkisinin antiinflamatuar özelliğine, anjiyogenez ve yeni kemik oluşumunda artış sağlamasına bağlı olduğu düşünülmüştür. Bu durum melatoninin uygulamasının BRONJ tedavisi ve oluşumunun engellenmesinde umut vadeden bir ajan olacağını düşündürmüştür.
Aim: The purpose of our study was to investigate the effects of systemic and local application of melatonine after tooth extraction in bisphosphonate applied rats, on the healing of extraction socket histopathologically and immunohistochemically. Materials and Method: 44 Wistar Albino rats were included in the study. Subjects were divided into 4 groups each consists of 11 rats. Control (C) group, Bisphosphonate (BİF) group, Bisphosphonate + Local Melatonine (BİF+LM) group and Bisphosphonate + Systemic Melatonine (BİF+SM) group. Zoledronic acid (0.4 mg/kg) was applied intraperitoneally once a week from the beginning of the experiment to all the groups except control group. On the 28th day of the experiment lower left first molar tooth were extracted in all subjects. Local (1.2 mg) and systemic melatonine (10 mg/kg) were applied immediately after tooth extraction. All subjects were sacrificed on the 56th day of the experiment. Left mandible of the subjects were removed and examined histopathologically. Data were evaluated statistically. Results: According to the results, epithelization in BİF+LM groups was significantly higher statistically than epithelization in BİF and BİF+SM groups (p=0.001, p=0.006, p<0.001, p<0.001). It was determined that, osteonecrosis values were significantly lower (p<0.001) than BİF groups in K, BİF+LM and BİF+SM groups and lower than K group in BİF+LM and BİF+SM groups respectively. İnflamation values were found significantly lower in K, BİF+LM and BİF+SM groups than BİF group (p<0.001, p=0.001, p=0.006). When examined immunohistochemically, osteocalsin values were significantly higher than BİF groups in K, BİF+LM and BİF+SM groups and higher than BİF + SM and K groups in BİF + LM groups statistically. (p<0.001, p<0.001, p=0.001, p=0.001, p=0.023). The levels of VEGF were determined to be significantly higher than BİF group in BİF+LM and BİF+SM groups statistically (p<0.001). Conclusions: After evaluating the histopathologic and immunohistochemical results, we concluded that the positive effect of melatonine application on bone recovery in all four groups was due to the anti-inflamatuary property of the agent, anjiyogenesis and increase in new bone formation capacity. Application of melatonine is considered to be a promising approach in the treatment and in preventing the formation of BRONJ.
