Bu çalışmanın amacı, üst çene genişletmesinde kullanılan farklı aparey tasarımlarının ve farklı genişletme protokollerinin kök rezorpsiyonu üzerindeki etkisini değerlendirmektir. Çalışma üst çene genişletme ihtiyacı olan ve üst birinci premolar dişlere çekim endikasyonu konulan toplam 50 hastadan oluşmaktadır. Hastalar hyrax (15 birey), akrilik bonded (15 birey), modifiye akrilik bonded (15 birey) ve hibrit apareyinden (5 birey) oluşan 4 ana gruba ayrıldı. Hyrax, akrilik bonded ve modifiye akrilik bonded grupları tekrar kendi içinde 3 alt gruba ayrılarak genişletme vidası Grup 1'de günde bir aktivasyon, Grup 2'de günde iki aktivasyon ve Grup 3'te ilk hafta günde iki, devam eden günlerde ise iki günde bir aktivasyon uygulandı. Hibrit grubunda ise günde bir aktivasyon yapıldı. Genişletme tamamlandıktan sonra tüm hastalara 12 haftalık pekiştirme dönemi uygulandı. Üst birinci premolar dişler çekildi ve Mikro-BT (SkyScan 1172, Belgium) ile tarandı. Rezorpsiyon kraterlerine ait analizler ise CTAn (Skyscan, Kontich, Belgium) yazılım programı ile yapıldı. Kök rezorpsiyon hacim ve krater sayısı en az hibrit üst çene genişletme apareyinde görüldü (p˂0,001). Diğer gruplar arasında ise toplam kök rezorpsiyonu açısından farklılık bulunmadı (p˃0,05). Kök rezorpsiyonunun bukkal bölgede yoğunlaştığı tespit edildi. Sonuç olarak bütün genişletme apareyleri ve genişletme protokolleri kök rezorpsiyonuna neden olmaktadır. Bununla birlikte hibrit apareyi ile yapılan üst çene genişletmesi diğer geleneksel apareylere göre daha az kök rezorpsiyonu ile sonuçlanmaktadır.
The aim of this study is to evaluate the root resorption on upper first premolars after maxillary expansion with different design of appliances and different expansion protocols using micro computed tomography. The study consists of fifty patient who required maxillary expansion and extraction of upper first premolars. Patients were divided into 4 main groups; Hyrax (15 individuals), acrylic bonded (15 individuals), modified acrylic bonded (15 individuals) and mini-implant supported hybrid appliances (5 subjects) were used. Hyrax, acrylic bonded and modified acrylic bonded appliances group were divided into 3 subgroups; the expansion screw activated for Group 1 one activation per day, Group 2 two activation per day and Group 3 two activation per day for one week and followed by one activation per for every other day. For hybrid group, one activation per day was implemented. After expansion was completed, the appliances were stabilizated 12 weeks for retention period. The upper first premolars were extracted. The teeth were scanned with Micro-CT (SkyScan 1172, Belgium) and resorption craters were analyzed by special software (CTAn) for direct volumetric measurements. The hybrid expansion appliances had the lowest volume of root resorption and number of craters (p˂0,001). No significant difference was found among the other group in terms of total root resorption (p˃0,05). It was detected that resorption craters were concentrated on the buccal surface. As a conclusion, all expansion appliances and screw activation protocols that used cause root resortion. However, mini screw supported hybrid appliances leads minimal root resorption after rapid maxillary expansion.
