Giriş: Son kılavuzlarda ve konsensus raporlarında romatolojik ve inflamatuar barsak hastalığı nedeni ile anti-TNF tedavi alan hastalarda, hekimlerin tedavi öncesi Hepatit B virüsü (HBV) ve latent tübeküloz serolojisinin değerlendirilmesi önerilmektedir. Bu çalışmamızın amacı kılavuzlara rağmen anti-TNF tedavi öncesi Hepatit B virüsü (HBV) ve latent tüberküloz serolojisinin hangi oranda tarandığı ve reaktivasyon oranını göstermektir. Material ve Metot: İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Turgut Özal Tıp Merkezi Romatoloji ve Gastroenteroloji Bölümlerinde anti-TNF tedavisi alan 291 hastanın dosyası retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Anti-TNF tedavi öncesinde 291 hastanın 217'si (%74) HBV açısından taranmıştı. Bu hastalardan 65'inde (%22) anti-TNF tedavi öncesi sadece HBsAg çalışılmışken, 152 (%52) hastada HBsAg ve anti-HBc birlikte taranmıştır. Hastaların 74'ünün (%26) ise HBV açısından taranmadığı saptanmıştı. HBsAg ve anti-HBc birlikte taranan hastaların 3'ü HBsAg pozitif, 32'si HBsAg negatif, anti-HBs ve anti-HBc IgG pozitif, 9'u izole anti-HBc IgG pozitif, 108'i HBsAg negatif, anti-HBc IgG negatif olarak saptanmıştı. Sadece HBsAg bakılan hastanın 64'ü HBsAg negatif 1'i pozitifti. Hastaların dosyası retrospektif olarak incelenmiş olup HBV taranan hiçbir hastanın takibinde reaktivasyon gelişmemişti. Anti-TNF tedavi öncesinde tüm olguların PPD'leri yapılmış olup hastaların PPD incelemeleri sonucunda, 0-5 mm arasında olan hasta sayısı 128 (%44), 5 ile 10 mm arasında olan hasta sayısı 119 (%40.9) ,10 mm üzeri olan hastasayısı 44 (%15.1) idi. PPD incelemeleri, 0-5 mm arasında olan 128 hastanın 33'üne, 5 ile 10 mm arasında olan 119 hastanın 7'sine, 10 mm üzeri olan 44 hastanın 3'üne IGST bakılmış, 38 (%13) hastada IGST negatif, 5 (%1.7) hastada ise pozitif olarak sonuçlanmıştı. PPD 5 mm ve üstü ya da IGST pozitif hastalara INH profilaksi tedavisi verilmişti. Takip edilen hastaların 2'sinde (%0.68) anti-TNF tedavisi başlandıktan sonra 13. ve 14. aylarda tüberküloz tanısı konulmuş olup, bu hastalardan biri tüberküloz peritonit diğeri ise tüberküloz plörezi tanısı almıştı. Sonuç: Anti-TNF tedavisi alan hastalarda HBV serolojisi ideal taranma oranları, literatür ile uyumlu olarak düşük saptandı. Aynı hasta grubunda latent tübeküloz taranma oranları literatür ile karşılaştırıldığında ideal sınırlar içerisindedir. Anti-TNF öncesinde HBsAg pozitif 2 hastanın ve HBsAg negatif ve anti-HBc IgG pozitif 41 hastanın hiçbirine profilaktik antiviral tedavi verilmemiş olup, bu hastalarda HBV reaktivasyon görülmemiştir. Anti-TNF öncesinde HBV reaktivasyon risk grubu; HBsAg pozitif hastada orta ve HBsAg negatif ve anti-HBc IgG pozitif hastalarda çok düşük risk grubunda olup bizim çalışmamızın sonucu da literatür ile uyumludur. Çalışmamızda kontrol grubu olmaması nedeniyle anti-TNF ajanı kullanmayan bireyler ve anti-TNF ajanları kullananlar arasında LTBE risk farkı adına bir bulgu saptanamamıştır. Anahtar Kelimeler: Anti-TNF İlaçlar, Hepatit B Reaktivasyon, Latent Tüberküloz Enfeksiyonu, İmmünsüpresif Tedavi.
Introduction: In the latest guidelines and consensus reports, anti-TNF areas associated with rheumatologic and inflammatory bowel disease show pre-Hepatitis B virus (HBV) and latent tuberculosis serology before screening, and the rate of reactivation. Materials and Methods: The records of 291 patients who received anti-TNF treatment in Rheumatology and Gastroenterology Departments of Inonu University Faculty of Medicine were retrospectively reviewed. Results: Before anti-TNF treatment, 217 (74.6%) of 291 patients were screened for HBV. In 65 (22%) of these patients, only HBsAg was studied before anti-TNF treatment, whereas in 152 (52%) HBsAg and anti-HBc were screened together. Serological status of HBV was not known in 74 (25.4%) patients. HBsAg positive, 32 HBsAg negative, anti-HBs and anti-HBc IgG positive, 9 isolated anti-HBc IgG positive, 108 HBsAg negative, anti-HBc IgG negative, Only 64 patients were HBsAg negative and 1 patient was positive for HBsAg. The files of the patients were retrospectively reviewed and no reactivation developed in the follow-up of any HBV screened patient. Anti-TNF treatment was performed before the PPD of all cases and PPD examinations of the patients were 128 (44%) patients between 0-5mm, 119 (40.9%) patients between 5 and 10 mm, 44 patients over 10 mm (15.1%). PPD examinations were performed in 33 of 128 patients between 0-5 mm, 7 of 119 patients between 5 and 10 mm, 3 of 44 patients above 10 mm, IGST negative in 38 (13%), 5 (1.7%) patients were positive. PPD 5 mm or higher or IGST positive patients received INH prophylaxis treatment. Two patients (0.68%) were diagnosed with tuberculosis at the 13th and 14th months after the initiation of anti-TNF treatment. Conclusion: HBV serology ideal screening rates were found to be low in patients receiving anti-TNF treatment. In the same patient group, latent tuberculosis screening rates are within the ideal limits when compared with the literature. No prophylactic antiviral treatment was given to 2 of HBsAg positive and 41 HBsAg negative and anti-HBc IgG positive patients before anti-TNF, and HBV reactivation was not seen in these patients. HBV reactivation risk group before anti-TNF; In HBsAg positive patients, moderate and HBsAg negative and anti-HBc IgG positive patients are in very low risk group and the results of our study are consistent with the literature. In our study, no finding was found in terms of LTBE risk difference between individuals who did not use anti-TNF agents and those who used anti-TNF agents due to lack of control group. Key words: Anti-TNF, Hepatitis B Reactivation, Latent Tuberculosis İnfection, İmmunosuppressive Therapy.
