Abstract
Aim: Tracheotomy is one of the most frequent procedure especially in the intensive care units
(ICU). And the major indication is prolonged respiratory support. Tracheotomy is a procedure
for patients who need prolonged mechanical ventilation support or airway protection. By this
way, the respiratory care and weaning from mechanical ventilatory support become easier and
comfortable. Tracheotomy improves patient tolerance, reduces the need for sedation, avoids
laryngeal irritation, enhances nursing care, reduces dead space. Among the ICU patients, 8-
24% of all, undergo tracheotomy procedure. This decision is individually based on the risk and
benefits of tracheotomy versus prolonged intubation and also the consent of the patient's
relations and expected clinical outcomes. But there is stil no consensus about the timing of the
procedure. Clasically, the most considered opinion for tracheotomy in patients that are unable
to wean from invasive ventilation within 10-14 days of intubation and should be planned under
optimal conditions. The tracheotomy range increased over the last decade. But there is stil no
consensus about the optimal timing for procedure, criterias for selection of patients, type of
technique and timing of decannulation. The most common, traditional method is open surgical
approach; performed in the operating room. Percutaneous technique is relatively simple to
perform. And has a shorter procedure time.
Percutaneous tracheotomy has become a popular, cost-effective, quick, simple and safe
alternative to surgical tracheostomy. There is not an optimal tracheostomy, the physician
should choose the best technique according to the patient and at the right time.
Keywords: Open Surgical Tracheotomy; Percutaneous Tracheotomy; Respiratory Failure;
Tracheotomy.
Öz
Amaç: Trakeotomi; özellikle yoğun bakımlarda en sık uygulanan prosedürlerden biridir. Ve en
temel endikasyonu uzamış entübasyondur. Trakeotomi uzamış mekanik ventilasyon desteği
veya hava yolunu korumak için uygulanan bir prosedürdür. Bu yolla akciğerleri koruma ve
mekanik ventilasyondan uyanma daha kolay ve konforlu olacaktır. Trakeotomi hasta toleransını
arttırır, sedasyon ihtiyacını azaltır, laringeal irritasyonu engeller, hemşirelik bakımını kolaylaştırır
ve ölü boşluğu azaltır. Yoğun bakım hastalarının yaklaşık %8-24 üne trakeotomi prosedürü
uygulanmaktadır. Bu karar, uzamış entübasyona karşı trakeotominin yararına, hastadan
beklenen klinik sonuçlara ve riske göre bireyseldir. Ancak prosedürün zamanlaması hakkında
hala tam bir konsensus bulunmamaktadır. Klasik olarak trakeotomi prosedürü ventilasyondan
10-14 günde uyanamayacak hastalarda ve optimal koşullarda planlanmalıdır. Trakeotomi oranı
son dekadda artış göstermiştir. Ama prosedür için optimal zaman, hasta seçim kriterleri, teknik
tipi ve dekanülasyon zamanı hakkında hala bir konsensus bulunmamaktadır. En yaygın,
geleneksel trakeotomi yöntemi, operasyon odasında gerçekleştirilen açık cerrahi trakeotomi
yaklaşımıdır. Perkütan teknik ise nisbeten daha kolay bir tekniktir. Ve daha kısa süreye sahip bir
prosedürdür.
Perkütan trakeotomi cerrahi trakeotomiye alternatif, maliyet etkinliği olan, hızlı, kolay, güvenli
ve popüler bir yöntem haline gelmiştir. Optimal bir trakeotomi yöntemi yoktur, klinisyen en iyi
tekniği hastaya ve uygun zamana göre seçmelidir. Ama; optimal prosedür zamanı, hasta seçim
kriterleri, teknik tipi ve dekanülasyon zamanı hakkında hala tam bir konsensus
bulunmamaktadır.
Anahtar Kelimeler: Açık Cerrahi Trakeotomi; Perkütan Trakeotomi; Solunum Yetmezliği;
Trakeotomi.
