Özet:
Özet
Kültürel malvarlığının korunması, sadece malvarlığının bulunduğu devleti değil,
uluslararası toplumu da ilgilendirmektedir. Kültürel mirasa gelen her zarar, insanoğlunun
ortak zararı ve kaybıdır. İşbu nedenle, kültürel malvarlığını korumak, uluslararası
hukukun, özellikle insancıl hukukun konularından birini oluşturmuştur.
Kültürel malvarlığını korumak için akdedilen antlaşmalar ve ek protokollerle,
silahlı çatışmalarda çatışan taraflara, kural olarak, çatışma alanında yer alan kültürel
malvarlığını tahrip etmeme ya da yok etmeme yükümlülüğü öngörülmüştür. İlgili
yükümlülüğün ihlali, ciddi insancıl hukuk ihlaline verecek ve devletler kendi iç hukuk
düzenlerinde, sorumluları yargılayabileceklerdir. Ayrıca Uluslararası Ceza Mahkemesi de
savaş suçları kapsamında kültürel malvarlığını koruma yükümlüğünün ihlallerini
yargılamakla yetkilendirilmiştir.
Her ne kadar kültürel malvarlığı, uluslararası hukuk sisteminde, koruma altına
alınsa ve yükümlülüğün ihlali için bireysel cezai sorumluluk öngörülse de kültürel
malvarlığının tahribi ve yok olması geri dönülemez zararlara yol açmaktadır. İşbu nedenle,
kültürel malvarlığının pasif koruması yanında, zarar görmeden ya da yok olmadan
korunmasını temin altına alacak, aktif koruma araçlarının varlığı daha da önem arz
etmektedir.
Anahtar Kelimeler: Kültürel malvarlığının korunması, 1954 Bir Çatışma Halinde
Kültür Mallarının Korunmasına Dair Sözleşme, 1977 Ek Protokol I, 1977 Ek Protokol II,
Uluslararası Ceza Mahkemesi, Savaş Suçları.