Özet:
Özet
Türk hukukunda, boşanma sonrası, anne babanın velayet hakkını birlikte
kullanmasının mümkün olup olmadığı son yıllarda yoğun olarak tartışılmıştır.
Doktrinde baskın görüşe göre konuyu düzenleyen Türk Medeni Kanun hükümleri
boşanma sonrasında, eşlerden yalnızca birinin velâyet hakkına sahip olacağını
öngörmüştür. Yargıtay yerleşmiş istikrarlı kararları ile ortak velayetin Türk hukukunda
mümkün olmadığına ve hatta ortak velayetin kamu düzene aykırı olduğuna hükmetmiştir.
Ancak Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 2016/15771E. 2017/1737K. sayılı kararında
ortak velâyet düzenlenmesinin, Türk kamu düzenine açıkça aykırı olmadığı ve Türk
toplumunun temel yapısı ve temel çıkarlarını ihlal etmediği yönünde karar vermiştir. Bu
karardan sonra Türk mahkemeleri boşanma sonrasında eşlerin velayeti birlikte
kullanabileceklerine dair kararlar vermiştir.
Bu çalışmada, Türk Medeni Kanununun ortak hayata son verilmesi sonrası ortak
velâyet kavramına yaklaşımı, öğretideki ve yargı kararlarındaki bakış dikkate alınarak
değerlendirilecektir. Bu noktada, Türkiye’nin taraf olduğu uluslararası antlaşmalar,
uluslararası kuruluşların ve mahkemelerin kararları da göz önünde tutulacaktır. Son olarak,
ortak hayata son verilmesi sonrası ortak velâyetin bir kurum olarak kanunla düzenlemesi
gerektiği görüşünün savunulmasını takiben bu kanunda yer verilmesi gereken ilkelere
değinilecektir.
Anahtar Kelimeler: Boşanma, ortak velayet, kanun boşluğu.
