Subaraknoid kanama (SAK) sonrası gelişen vazospazm, etyolojisi ve sonuçları bakımından henüz net olarak aydınlatılamamış bir tablodur. SAK sonrası gelişen vazospazm ile ilgili birçok teori olup, bunlardan bir tanesi de proinflamatuvar ajanların artışı, antioksidan ajanların ise azalmasıdır. Sıçanlarda yapılmış deneysel çalışmalarda, sertralin kullanımı sonrası alınan kan değerlerinde proinflamatuvar parametrelerden olan TNF-α ve IL-1β düzeylerinde anlamlı derecede azalma olduğu tespit edilmiştir. Bu bilgilerden yola çıkılarak sertralinin deneysel SAK modelinde ortaya çıkan vazospazm tedavisindeki etkinliği araştırıldı. Çalışmada, daha önce herhangi bir çalışmada kullanılmamış, sağlıklı ve ağırlıkları 250-350 gr arasında değişen erişkin Spraque-Dawley ırkı erkek rat kullanıldı. Kontrol grubu n=5,diğer gruplar ise n=6 olacak şekilde 4 gruba ayrıldı. 1.grup kontrol grubu , grup 4 sertralin grubu olarak oluşturuldu. Grup 2 ve 3'e ise hayvanların sisterna magnalarına otolog arteriyel kan verilerek SAK meydana getirildi. Daha sonra tüm hayvanlara geniş kraniektomi yapılarak beyin, beyincik ve beyin sapları total çıkarıldı. Ardından tüm hayvanların beyin dokusundan kesitler alınarak bunların 40X büyütmede fotoğrafları çekildi. Bu dokulardan mononükleer hücre infiltrasyonu, vasküler konjesyon ve nöron dejenerasyonu incelemesi yapıldı. Elde edilen değerlere göre oluşturulan deneysel SAK modelinde sertralin kullanımının mononükleer hücre infiltrasyonu, vasküler konjesyon ve nöron dejenerasyonunu istatiksel olarak anlamlı derecede azalttığı tespit edildi. Ayrıca hayvan çalışmalarında SSRI' ların nörogenezisi ve hipokampustan nörotrofinlerin salınmasını arttırdığı gösterilmiştir. Tüm bu bulgular ışığında yapılan bu çalışma neticesinde Sertralin'in deneysel SAK modelinde oluşan vazospazmın çözülmesi üzerinde etkili olduğu kanısına varıldı.
Vasospasm after subarachnoid hemorrhage (SAH) is a view which has not yet been clarified in terms of etiology and results. There are many theories about vasospasm developing after SAH, one of which is the increase of proinflammatory agents and the decrease of antioxidant agents. In experimental studies performed in rats, blood levels after sertraline use were found to be significantly decreased in proinflammatory parameters, TNF-α and IL-1β levels. From this information, the efficacy of sertraline in the treatment of vasospasm occurring in the experimental SAH model were investigated. In the study, adult Spraque-Dawley race male rats weighing between 250-350 g were used, which have not been used previously in any study. The rats were divided into 4 groups as n = 5 in the control group and n = 6 in the other groups.Group 1 control group was comprised as group 4 sertraline group. In group 2 and 3, autologous arterial blood was given to the cisterna magna of the animals and the SAH was generated. All animals were then subjected to extensive craniectomy and brain, cerebellum and brain stem were removed. Then, sections of brain tissue of all animals were taken and their 40X magnification photographs were taken. Mononuclear cell infiltration, vascular congestion and neuron degeneration were examined from these tissues. It was found that using of sertraline reduced statistical significance in mononuclear cell infiltration, vascular congestion, and neuron degeneration in the experimental SAH model according to the obtained values. It has also been shown in animal studies that the SSRI enhances the release of neurotrophins from hippocampus and the generation of neurogenesis. As a result of this study on all these findings, it was concluded that sertraline is effective on the dissolution of vasospasm occurring in the experimental SAH model.
