Perkutan transkateter yolla kapatılan erişkin sinüs ritmindeki sekundum tip atriyal septal defektlerin klinik elektrokardiyografik ve ekokardiyografik etkileri

Abstract

Amaç: Sinüs ritmindeki erişkin sekundum tip ASD hastalarında perkutan transkateter kapatma sonrası erken dönemde klinik elektriksel ve ekokardiyografik etkilerin araştırılması planlandı. Gereç ve Yöntem: Perkutan transkateter kapatma işlemi yapılan 27 hasta işlem öncesi ve işlemden 6 ay sonra klinik elektrokardiyografik ve ekokardiyografik parametrelerle incelendi ve hem işlem öncesi hem de 6. ay sonunda 27 sağlıklı gönüllüden oluşan kontrol grubuyla karşılaştırıldı. Çalışmaya alınan tüm hastaların klinik olarak karşılaştırılması NYHA fonksiyonel sınıfıyla yapıldı. Hastaların EKG daki P dalga dispersiyonu, QT ve QTC dispersiyonları karşılaştırıldı. Ekokardiyografik olarak tüm hastaların RV , RA ve SPAP ları işlem öncesi ve işlem sonrası karşılaştırıldı. bu parametrelerin korelasyon analizleri yapıldı. Elde edilen değerler işlem öncesi ve sonrası sağlıklı kontrol grubuyla karşılaştırılarak işlemin etkileri araştırıldı. Bulgular: ASD hastalarının Kapatma öncesi ve kapatma sonrası EKG bulguları incelediğinde p dispersiyonunda (59.0±9.9; 45,2±16.3 P <0.001) istatiksel olarak anlamlı bir azalma görüldü. Minumum ve maksimum p dalga sürelerinde de kapatma sonrası istatiksel olarak anlamlı şekilde azalma görüldü. Aynı durum QT ,QTC süreleri ve dispersiyonunda söz konusu değildi. QTd da (38,8±12.3 ; 33.10±16.9 P=0,184),QTc dispersiyonu(44.,8±14,2; 37,3±16,5; p=0.115) saptandı. Perkutan transkateter kapatma işlemi öncesi ve sonrası anlamlı fark bulunan p dispersiyonu, RV çapları, RA çaplarının korelasyon analizi yapıldı. Buna göre kapatma sonrası RV(0.54, P=0.04) ve RA(0.45, P=0.03) çaplarındaki azalma ile pulmoner arter basınçtaki azalma arasında pozitif korelasyon saptandı. Klinik iyileşmeyi değerlendirebilmek için perkutan kapatma öncesi ve sonrası efor kapasiteleri karşılaştırıldı. Hastaların NYHA fonksiyonel sınıflamasında istatiksel olarak anlamlı düzelme görüldü. Tedavi öncesi hastaların %85,2 NYHA sınıf 2 olarak değerlendirilirken tedavi sonrası bu oran % 63 e düştü. Bu farklılık istatiksel olarak anlamlıydı.(p=0.031). Kapatma öncesi ve sonrası düzelme görülen parametreler kontrol grubuyla kıyaslandığında ASD hastaları ile kontrol grubu arasındaki farkların kapatma sonrası azalmakla birlikte devam ettiği görüldü. SONUÇ: Perkutan transkateter kapatma sonucunda Pd, SPAP, RV ve RA çapları ve efor kapasitesinde anlamlı düzelme görüldü. QT, QTC dispersiyonunda anlamlı fark bulunamadı. SPAP düzelme ile RV ve RA çaplarındaki düzelme arasında pozitif korelasyon saptandı

Objective: It was planned to research the clinical ,electrical and echocardiographic effects early after the percutaneous transcatheter closure of secundum-type ASD in adult patients with sinus rhythm.. Methods and Materials:The clinical,electrocardiographic and echocardiographic parameters were evaluated in 27 patients,who had percutaneous transcatheter closure procedure,before and 6 months after the procedure and compared with a control group of 27 healthy volunteers. All patients were clinically compared by the NYHA functional class.P wave dispersion,the QT and QTc dispersions on ECG were compared in patients.In all patients RV, RA and SPAP?s compared by echocardiograph before and after the procedure. Correlation analysis of these parameters was made. The obtained values are compared in healthy control group before and after the procedure and by comparing these values the effects of the procedure are researched. Results: ECG findings of patients,before and after ASD closure, are analyzed and P dispersion (59.0 ± 9.9, 45.2 ± 16.3 P < 0.001) showed a statistically significant decrease. Minimum and maximum P wave periods after the closure was in a statistically significant reduction. The same situation was not observed in QT dispersion (38.8 ± 12.3, 33.10 ± 16.9 P = 0.184) and QTc dispersion (44, 8 ± 14.2, 37.3 ± 16.5, p = 0.115) , The correlation analysis was performed on the significant difference in P dispersion before and after percutaneous transcatheter closure procedure, RV diameters and the diameters of the RA. Accordingly, the decrease in RV (0.54, P = 0.04) and RA (0.45, P = 0.03) diameter after closure showed a positive correlation with the reduction in pulmonary artery pressure. Exercise capacities were compared beore and after the percutaneus closure in order to assess the clinical improvement. A statistically significant improvement of the patients were observed in NYHA functional classification.%85.2 patients were found to be NYHA class 2 before treatment and after treatment this rate dropped to 63%. This difference is statistically significant(p = 0.031).When the improved parameters compared with control group before and after the closure , the differences between ASD patients and control group was observed to continue and declined after procedure. Conclusion: Percutaneous transcatheter closure resulted in a significant improvement in P dispersion, SPAP, RV and RA and exercise capacity. QT interval, QTc dispersion did not differ significantly.A positive correlation was observed between the improvement in SPAP and improvement in the RV and the RA diameters.