Tıp fakültesi öğrencilerinde boyun eğici davranışlar ve şiddetle ilişkisi

Abstract

Öz:Amaç: Gençlerin kişilik gelişimlerinde, şiddet eğilimi ve ilgili davranışlar kadar boyun eğici davranışlar da önemli yer tutmaktadır. Şiddet davranışı gösterenlerin daha otoriter ve kontrolcü oldukları, boyun eğici davranışlar ve zayıf otoritenin de özellikle depresyon dahil, bir çok psikopatoloji ile ilişkili olduğu açıklanmıştır, Bu araştırmada inönü Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencilerinde, bazı sosyodemografik faktörler ve şiddetle ilgili ailesel ve kişisel öyküleriyle boyun eğici davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: inönü Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencilerine (n=437), sosyodemografik anket formu ve Boyun Eğici Davranışlar Ölçeği (BEDO) uygulanmıştır. Bulgular: Öğrencilerin BEDO puan ortalaması 36.1±8.5'dir. Erkek öğrenciler daha çok boyun eğici davranış göstermektedirler (p<0.001). Anlamlı olmamakla birlikte, aile geliri ve anne-babasının öğrenim düzeyi düşük olan öğrencilerin BEDO puanları, daha yüksektir. Anne babası arasında fiziksel şiddet olan öğrencilerin BEDO puanları yüksektir (p<0.05). Tartışma ve Sonuç: Aile içinde şiddet öyküsü ve kişilik özellikleri, boyun eğici davranışların gelişimini açıklamada önemli olabilir. Bu çalışmada saptanan anne ve baba arasındaki fiziksel şiddet ile boyun eğici davranışlar arasındaki ilişki, yarattığı çözümsüzlük ve çaresizliğin, boyun eğici ve çekingen tutumların gelişmesini kolaylaştırabileceği düşünülebilir. Bu, aile içi dinamiklerin önemine işaret etmektedir. Boyun eğici davranışlar, bireyin kişilik gelişimini olumsuz yönde etkileyebilir. Bu nedenle aile içi şiddeti saptama, önleme ve yarattığı olumsuz sonuçları gidermenin yanında, şiddetin sosyal ve ekonomik kaynaklarını ortadan kaldırmak gerekmektedir.