Özet:
Öz:Amaç: Bu çalışmada kronik ve yineleyici bir seyir gösteren, bireyin işlevselliğini olumsuz yönde etkileyen şizofreni, iki uçlu duygudurum bozukluğu ve epilepside hastalığın seyrinin aile işlevleri üzerindeki etkisi araştırıldı. Yöntem: Çalışmaya DSM-IV ölçütlerine göre şizofreni tanısı konan 25 hasta, iki uçlu duygudurum bozukluğu (İUDB) tanısı konan 25 hasta ve 25 epilepsi hastası ile, bu hastaların aile üyelerinden 134 kişi alındı. Hastalar ve aile bireyleriyle görüşülerek sosyodemografik veri formu dolduruldu ve Aile Değerlendirme Ölçeği (ADÖ) uygulandı. Bulgular: Şizofreni hastalarının genel işlevsellik düzeylerinin daha düşük, tedaviye daha uyumsuz oldukları gözlendi. İki uçlu duygudurum bozukluğu olan hasta ailelerinin işlev düzeyi diğer iki gruptaki ailelere göre daha yüksekti. Şizofreni grubunda hastalar iletişim ve davranış kontrolünü, epilepsi grubunda roller ve davranış kontrolünü, İUDB grubunda ise aileler problem çözme ve genel işlevleri daha yüksek düzeyde sağlıksız olarak değerlendirdiler. Sonuç: Ailenin hastalık deneyimi ve bu duruma uyum sağlaması dinamik ve süregiden bir süreçtir. Bulgularımız kronik ruhsal ve nörolojik hastalıkların aile işlevlerinde bazı özgün güçlüklere neden olabileceğini düşündürmektedir.
Açıklama:
Öz (İngilizce):Objective: To evaluate the impact of illness progression on the family functioning of patients with schizophrenia, bipolar affective disorder and epilepsy showing chronic relapsing progress and affecting functionality. Method: A total of 75 patients who were diagnosed according to DSM-IV criteria as having schizophrenia (n: 25), bipolar affective disorder (n: 25) or epilepsy (n: 25) and their 134 family members were included in the study. A socio-demographical data form was completed by consulting the patient and family members, and a Family Assessment Device (FAD) was used. Results: The general functionality level was low in patients with schizophrenia. Families of patients with bipolar affective disorder had healthier functioning than families of patients with schizophrenia and epilepsy. Subscales of "communication" and "behavioral control" were reported as highly ineffective by the schizophrenia patients. The epilepsy patients have family dysfunction in "behavioral control" and "roles" subscales. The families of bipolar affective disorder patients evaluated their "problem solving" and "general functioning" as problematic. Conclusion: The family's experience of disease and adaptation is a dynamic and ongoing process. Our data suggest that chronic psychiatric and neurological diseases may cause some specific difficulties in family functions.
