Ligatürle Deneysel Periodontitis Uygulanan Ratlarda Kısıtlama Stresinin Periodontal Doku Yıkımına Etkisinin İncelenmesi

Abstract

Öz:Amaç: Bu çalışmada, ligatürle deneysel periodontitis uygulanan ratlarda kısıtlama stresinin periodontal doku yıkımına etkilerinin radyolojik ve biyokimyasal yöntemlerle incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 390-450 gram ağırlığında 20 adet yetişkin dişi Spraque Dawley rat dahil edildi. Ratlar kontrol (n=10) ve stres (n=10) grubu olmak üzere 2 eşit gruba ayrıldı. Çalışmanın başlangıcında tüm deneklerin ağırlık ölçümleri yapıldı. Tüm ratların sağ-sol alt çene 1.molar dişleri etrafına, genel anestezi altında ipek sütürler dişeti altında olacak şekilde yerleştirildi ve sütürler dişlerin mezialinde düğümlendi. Kontrol grubu ratlara 28 günlük deney süresince ek her hangi bir işlem uygulanmazken, stres grubu ratlara günlük 2.5 saat kısıtlama stresi uygulandı. Yirmi sekiz günlük deney süresinden sonra ratların ağırlık ölçümleri yapıldı, ardından denekler derin anestezi altında sakrifize edildi. Tüm ratların alt sağ-sol çeneleri radyolojik kemik yıkımlarının belirlenmesi amacıyla alındı. Ayrıca tüm deneklerin kan serumlarından kortizol değerleri biyokimyasal analiz ile belirlendi. Veriler ortalama ve standart sapma kullanılarak ifade edildi. Verilerin istatistiksel analizinde student-t testi kullanıldı. Bulgular: Radyolojik kemik yıkımı analizleri sonucunda meziyal ve distal kemik yıkımı yüzdeleri açısından gruplar arasında istatistiksel bir fark tespit edilmedi (P>0.05). Stres grubunun ağırlık ortalamaları kontrol grubundan düşük tespit edildi (P<0.05). Kan serum kortizol değerleri stres grubunda kontrol grubuna göre yüksek tespit edildi (P<0.05). Sonuç: Radyolojik verilere göre 28 günlük kısıtlama stresinin periodontal doku yıkımı üzerinde bir etkisi tespit edilememiştir. Ayrıca kısıtlama stresi deneklerde stres belirteci olan serum kortizol düzeylerinde artışa neden olmuştur ve bir diğer stres belirteci olan kilo kaybına yol açmıştır. Başlık (İngilizce):The Investigation of the Effects of The Restrain Stress on Periodontal Tissue Loss in Ligature Induced Periodontitis in Rats Öz (İngilizce):Objective: The aim of this study is to investigate the radiological and biochemical examination of periodontal tissue destruction in ligature induced experimental periodontitis in restrain stress model. Materials and Methods: Twenty adult female Spraque Dawley rats weighing 390-450 grams were included in the study. Rats were divided in two groups; controls (n =10) and stress (n = 10). At the beginning of the study, rats weights were measured. Ligatures were placed around both left and right mandibular first molars subgingivally of the all rats in general anesthesia. Control group rats were not subjected to any additional treatment during the 28-day experimental period and stress group rats were applied restraint stress 2.5 hours per day. After a period of 28 days of experimentation, the rats were sacrificed in the deep anesthesia following weighing. Both left and right mandible of all rats were taken to determine the radiological bone destruction. In addition, cortisol levels of blood serum of all rats were determined by biochemical analysis. All datas were shown using with mean and standard deviation. Results: After the radiological analysis no statistically significant difference was not detected between controls and stress groups in mesial and distal periodontal bone destruction percentages (P>0,05). The mean weight of the stress groups is lower than controls (P<0,05). Blood cortisol values are detected as higher in stress group when compared with the controls (P<0,05). Conclusion: According to the radiological analysis, 28 day restrain stress did not effect the periodontal tissue destruction. In addition, restraint stress caused an increase in serum cortisol levels, which is a stress indicator in rats, and also weight loss, which is an other stress indicator.